نوشته کامران میرهزار سردبیر کابل پرس و ویکی رایلی فعال حقوق بشر از استرالیا بر اساس مستندی از علی محمدی.
توجه: اگر سن شما زیر ۱۸ سال است این صفحه را باز نکنید!
کابل پرس: فیلم مستندی به کارگردانی علی محمدی با عنوان “طبل دموکراسی” دستمایه مقاله ای مشترک توسط کامران میرهزار سردبیر کابل پرس و خانم ویکی رایلی فعال حقوق بشر از استرالیا شده تا بار دیگر نسبت به جنایات تاریخی و ادامه دار کوچی ها در افغانستان هشدار داده شود. در این فیلم مستند که به تازگی در اختیار کابل پرس قرار گرفته، ابعاد تازه ای از جنایت کوچی های پشتون را در ولایت میدان و در مناطق بهسود و دایمیرداد افشا می کند. در این مستند ۴۸ دقیقه ای نشان داده می شود که جنایتکاران کوچی، اسیران هزاره را سنگسار کرده، سپس با اسب بر جنازه آنان تاخته و با تیل (بنزین) به آتش کشیده اند. این مستند به وضوح دست داشتن کوچی ها را در شدید ترین جنایت بشری نشان داده و تنفر و انزجار هر بیننده ی آزاده و عدالتخواه را نسبت به آن بر می انگیزاند.
در این مستند همچنین خانه و کاشانه ی مردم هزاره نشان داده می شود که توسط کوچی ها غارت شده و به آتش کشیده شده اند. خانه هایی که صاحبان آن، در اثر حمله ی وحشیانه کوچی ناچار به ترک آن شده اند و برای در امان ماندن از جنایات کوچی و هواداران حکومتی و طالب آنان، به مناطق و ولایت های همجوار همچون کابل و بامیان گریخته اند.
در این فیلم مستند همچنین بصورت واضح و آشکار می توان همدستی و همراهی هیات های اعزامی حامد کرزی به منطقه را با جنایتکاران کوچی مشاهده کرد. در این مستند، کوچی های کاملا مسلح نشانه ها و علایم طالبان را با خود دارند و با گستاخی تمام و مطمئن از حمایت همه جانبه حکومت مافیایی قبیله ای کرزی، بر زمین های مردم هزاره راه رفته و جولان می دهند.
جنایات سیستماتیک کوچی های پشتون بیش از یک قرن است که در این سرزمین جریان دارد. ریشه ی اصلی این جنایات به زمان حکومت عبدالرحمان بر می گردد، در زمانی که این دیکتاتور با حمایت سیاسی و نظامی استعمار بریتانیا دست به گسترده ترین نسل کشی و ژنوساید در دو قرن اخیر زد. طبق معلومات قرار گرفته در بانک معلوماتی سایت رسمی “حقوق اقلیت ” بنام فهرست اقلیت ها و بومیان، هزارها پیش از قرن ۱۹ میلادی حدود ۶۷ درصد جمعیت کشور را تشکیل می دادند. تحقیقات و اسناد بجای مانده از تاریخ نگاران و محققان بی غرض نشان می دهد که در زمان عبدالرحمان بیش از ۶۰ درصد مردم هزاره قتل عام شده اند. عبدالرحمان علاوه بر ژنوساید، برده داری را در این سرزمین براه انداخته و دست به فروش اسرای جنگی از مردم هزاره می زد.
عبدالرحمان در آن زمان به کوچی های پشتون و سایر هواداران خود در مناطق قبایلی پاکستان فعلی و آنسوی کوه های سلیمان، وعده ی زمین های مردم هزاره را داده بود و در جریان سرکوب کردن قیام مردم هزاره و پس از آن، زمین های مردم هزاره را غصب و بین آنان تقسیم نمود. فرمان های عبدالرحمان و تاییدیه های حاکمان مستبد پس از وی، که اسناد آشکار همدستی کوچی ها در شدید ترین جنایات علیه بشریت می باشد، در دادگاهی بی طرف اسناد جرم تلقی می شود.
پس از عبدالرحمان تقریبا تمام حاکمان افغان (پشتون) به جنایات خود از طریق یاری رساندن به کوچی ها در حمله به مناطق هزاره نشین ادامه دادند. در امارت پشتونیستی طالبان، کوچی ها فرصت بیشتر و بازتری را برای تجاوز و اشغال یافتند و در کنار نسل کشی رسمی توسط طالبان، آنان به چپاول و غصب زمین ادامه دادند. رژیم طالبانی- قبیله ای کرزی فرصت دوباره ای برای این جنایتکاران بوجود آورده تا سنت جنایت و تجاوز و اشغالگری حاکمان افغان ادامه یابد.
در همین حال حکومت پشتونیستی کرزی با بستن قراردادهای شرم آور با کشورهایی همچون استرالیا و ناروی، راه بازگشت اجباری پناهجویان هزاره را که بیشتر در این دو کشور درخواست پناهندگی می دهند را باز کرده است.
منبع: کابل پرس | افغانستان پرس