نامه سرگشاده شورای سرتاسری هزاره ها در اروپا و دعوت از مردم هزاره برای شرکت در تظاهرات بن آلمان

فدراسیون فرهنگی تورکان افغانستان به همراه شبکه سراسری مردم هزاره، مرکز فرهنگی هزاره های مونشن، فدراسیون فرهنگی غرجستان و شورای سراسری مردم هزاره در اروپا از همه تورکان افغانستان ساکن اروپا و تمام انسان های آزادیخواه و حق طلب می خواهد در تظاهراتی که در اعتراض به توطئه های کنفرانس دوم بن برگزار می شود شرکت کنند. این تظاهرات روز دوشنبه پنجم دسمبر در شهر بن، مقابل محل برگزاری کنفرانس دوم بن برگزار خواهد شد.

زمان: دوشنبه ۵ دسامبر سال ۲۰۱۱/ ساعت هشت صبح

مکان: Willy-Brandt-Allee, Bonn, Deutschland
شماره موبایل برای تماس در آلمان: ۰۱۷۲۴۲۴۸۵۶۲

View Larger Map

نامه ی سرگشاده شورای سرتاسری هزاره ها در اروپا برای برگزارکنندگان کنفرانس بن دوم
افغانستان کشوریست که بیش ازسی گروه گوناگون بزرگ و کوچک قومی تشکیل گردیده است که هیچ یک از این گروه ها به تنهائی نفوس بیش از پنجاه فیصد را تکمیل نکرده و به همین دلیل این سرزمین را میتوان یکی ازکشورهای اقلیتهای قومی در جهان نامید. امارژیمها ی استبدادی ازشکل گیری ملت واحد جلوگیری کرده تا هویت تاریخی وفر هنگی برخی از اقوام و بخصوص اقوام هزاره را درابهام قراردهند. تاریخ این سرزمین از استبداد خشن- تبعیض،نا برابری ملی، خشونتهای خونین، قتل عام، کوچ اجباری و عملکردهای غیرانسانی حاکمان قبیلوی لبریز است که مصیبت های ناشی از آن تاهنوز دست از سر مردم افغانستان بر نداشته است.
بعد ازگذشت ده سال از کنفرانس بن اول و حدود یکدهه ازحضورنظامی جامعه جهانی در افغانستان سپری می گردد که در این فاصله صدها میلیارد دالر برای بازسازی و برای مبازره علیه تروریزم بین المللی درین کشور سرا زیر گردیده است اما متاسفانه وضعیت افغانستان بحرانی تر و آشفته تر گردیده است که مردم مردم افغانستان شرایط دشوار و غیر قابل تحمل را تجربه می کنند.
گرچه نشست اول بن سبب گردید که افغانستان از یک دوره ای تاریک نجات یافته اما تعهداتی که ازطرف جامعه جهانی مبنی بر تامین امنیت و ایجاد نظام مسئول سپرده شده بود، بطورکامل عملی نگردید. بناً نشست دوم بن نیز نخواهد توانست آرزوهای مردم افغانستان را بر آورده کرده و آنچه را که مردم افغانستان میخواهند عملی نماید. ده سال از حضور جامعه جهانی در افغانستان می گذرد اما هنوز صلح و ثبات درین سرزمین جنگ زده استقرارنیافته وحملات خونین انتحاری و تداوم جنگ هرروز از مردم بیگناه افغانستان قربانی میگیرند. افغانستان کنونی نه تنها به بحران امنیتی، سیاسی و اداری رو برو است، بلکه حاکمیت دولتی ازمشروعیت لازم سیاسی، ملی و بین المللی نیز برخوردار نمی باشد. افغانستان کنونی در واقع یکی ازجمله فقیرترین و بی ثبات ترین کشورجهان محسوب گردیده که به همین دلیل تهدیدی جدی به ثبات و امنیت منطقه و جهان دانسته می شود.
وضعیت نابسامان – نقض و عدم اطاعت ازقانون، تقابل قوای ثلاثه کشور دربرابر یکدیګر، مسلط شدن تشکیلات ما فیایی اقتصادی و مواد مخدر بر ادارات دولتی، اوج فساد اداری و اختلاس، افزایش بی سابقه تولید و ترافیک مواد مخدر، رشد صعودی نرخ بیکاری، ترویج فقر و امراض ،افزایش جنایات سازمان یافته، مهاجرت و قاچاق انسان و خیلی از معضلات دیگر، افغانستان کنونی را به یکی از بی ثبات ترین کشور جهان تبدیل کرده است.
با وجود یکدهه حضورجامعه جهانی شرایط و انگیزه برای تشکیل و رشد احزاب و جریانهای سیاسی فراقومی فراهم نگردیده است که در واقع ساختار مدیریت دولتی یکی از موانع تشکیل سازمانهای سیاسی فراقومی دانسته می شود. نظام حاکم طی سالهای اخیربیشتر به طرف تحکیم قدرت خاندانی و تک قومی گرایش پیدا نموده است. فساد گسترده در لایه های متفاوت نظام فعلی، رفتار و نگرش قومی نظام، توزیع نا عادلانه بودجه دولتی روند دیموکراسی را در کشور با موانع جدی مواجه کرده و اختلاف و فاصله های قومی را گسترش بخشیده است. در واقع رفتار و سیاست های قوم محور نظام سیاسی مشکل اساسی افغانستان دانسته می شود که خود بحران مجود را تمویل کرده و گسترش می بخشد.
درتاریخ پنجم دسامبرسال جاری، کنفرانس بن دوم ده سال پس ازکنفرانس بن اول با حضور نزدیک به صد تن ازوزرای خارجه و دیپلومات های ارشد جامعه ی جهانی در شهر بن آلمان بر گزار می گردد تا در رابطه با آینده و حل معضلات موجود در افغانستان و مسایل مهم چون انتقال مسوولیتهای امنیتی ، تقویت نیروهای امنیتی افغان، همکاری های درازمدت جامعه جهانی پس ازسال ۲۰۱۴ ، روند آشتی ملی با مخالفان مسلح دولت و همکاری های منطقوی مورد بحث و گفتگو صورت گرفته و تصامیم جدید اتخاذ گردد.
اجلاس بن دوم این بار با ماهیت متفاوت بر گزار می گردد تارشرایط خروج آبرومندانه سربازان ناتو را درسال دوهزار چهارده فراهم کند. با توجه به وضعیت موجود افغانستان ناتو افغانستان را تنها درمیدان نبرد با طالبان و حامیان بیرحم پا کستانی آن رها کرده که هرگاه نسبت به وضعیت حساس افغانستان توجه جدی مبذول نگردد، بار دیگر افغانستان به سالهای دهه نود بر خواهند گشت. زیرا دولت کنونی افغانستان توانایی مقابله با نیروهای طالبان وحامیان آنان را نداشته که در این صورت جنگهای داخلی به صورت دوباره آغاز خواهد شد.
در شرایطی که نیروهای طالبان مردم بیگناه کشور را اعدام و سنگسار میکنند، مدارس را به آتش میکشند و نا امنی را به سراسر کشور گسترش میدهد، اما دولت کنونی کابل ناتوان از پاسخگوئی به ساده ترین نیازهای مردم است که راه حل را در سهیم کردن آنها در ساختار قدرت می بیند و به همین دلیل علیه مردم افغانستان در کنفرانس “بن دوم” توطئه چینی میکنند تا دوره ای دیگری از فقر، محرومیت، جنگ و نا امنی را بر سرنوشت مردم ستم کشیده افغانستان تحمیل نمایند.
در کمیته ی آماده سازی کنفرانس بن که به رهبری اشرف غنی احمدزی از یک سال به اینسو ترتیب داده شده، تمام عناصر تمامیت خواه گرد هم آمده اند که نمایندگان اقوام غیر پشتون در آن حضور ندارند. این تیم تمامیت خواه در ده سال گذشته با بیراهه کشاندن سیاست های بین المللی، میلیارد ها دالر کمک جامعه جهانی را غارت کرده است. نمایندگان واقعی اقوام محروم و جامعه مدنی افغانستان نگران هستند که ممکن است در سایه طرح مصالحه با گروه طالبان و دیگران دستاورد های نسبی بدست امده از کنفرانس بن اول در معرض خطر نابودی جدی قرار گرفته و در معامله ی صلح قربانی شوند. زیرا حکومت کابل در کنفرانس “بن دوم” میخواهد تا زمینه مشارکت اقوام در اداره کشور را بیش ازبیش محدود کرده و نظام تک قومی را بالای اقوام محروم کشورتحمیل نماید.
جامعه ی جهانی باید به مردم افغانستان باید فرصت بدهد که اقوام محروم این کشور نمایندگان انتخابی خودرا برای شرکت در کنفرانس دوم بن اعزام بدارند که توانایی اظهار نظر و استدلال راداشته باشند.
نمایندگان واقعی اقوام محروم و نهادهای جامعه مدنی از جامعه جهانی می خواهند که جامعه بین المللی باید روی نظام سازی متناسب با رعایت توازن حضور فزیکی اقوام -رعایت حقوق بشر و عدالت اجتماعی درکشور تاکید نمایند.
تیم تمامیت خواه حاکم تلاش های خود را برای محدودکردن حضور اقوام اوزبک، تاجیک و بویژه مردم هزاره در عرصه های مختلف سیاسی و اجتماعی افزایش داده و کوشش میکند تا در این کنفرانس نیز نقش اقوام را ضعیف و کمرنگ جلوه داده تا تسلط هر بیشتر حکومت قبیله ای و تمامیت خواهانه خود را گسترش دهند. آنان کوشش میکنند تا افکارعمومی را از گروه تروریستی طالبان که در مناطق جنوبی و شرقی دارای پایگاه اجتماعی می باشند منحرف کرده و تلاش های داخلی و بین المللی را برای مهار و سرکوبی تروریزم متوقف سازند. تدویر دومین کنفرانس بین‌المللی بن یک فرصت مناسب دیگر برای مردم افغانستان و جامعه بین‌المللی در راستای تعهدات متقابل می‌باشد تا بر بنیاد تجارب گذشته رهکارهای جدید و موافق با خواست مردم افغانستان برای ختم بحران جاری جستجو گردد. باید دقت شود که ارزش‌های حقوق بشری، حقوق زن، آزادی‌های اساسی و مدنیبه هیچ صورت قربانی تلاش‌های سیاسی برای صلح و پروسه ادغام مجدد نگردد.
اقوام هزاره ازقدیمیترین ساکنین بومی افغانستان شمرده می شود که درافغانستان کنونی سومین گروه قومی را تشکیل میدهد. اقوام هزاره تباربنا برظلم و استبداد تاریخی را که دست کم در یک صد سال آخیر از جا نب حکام مستبد متحمل شده اند از تمام مزایای شهروندی محروم بوده اند.
در توافقات بن اول جامعه ی هزاره، حقوق برابر با سایر اقوام کشور وعده داده شد اما متاسفانه در سالهای اخیر این خوش بینی ها به نومیدی مبدل گردید. از آنجاییکه حکومت کنونی بوسیله یک تیم حاکم خاندانی و تک قومی اداره می گردد و مانند نظامهای تک قومی گذشته هزاره ها را مورد تبعیض عریان قرار می دهد، صرف به شکل سمبولیک و نمایشی چند چهره غیر فعال و بی تاثیر را به عنوان نماینده گان این مردم در حکومت نگه داشته است تا حضور هزاره ها را در این حکومت تمثیل نمایند. در حالیکه سهم هزاره ها از مساعدت های بین المللی و کمک های باز سازی چیزی بیش از وعده های میان خالی نبوده است.
آقای کرزی برای برگزاری کنفرانس بن دوم گروپ قبیله گرا و لابی های قوم حاکم را که شامل اشرف غنی احمد زی – اتمر – احمد علی جلالی – زلمی خلیل زاد بنام کمیسون کاری تعین نموده است تا پروگرام کنفرانس دوم بن را مطابق به میل وعلایق قبیله حاکم در غیاب نمایندگان واقعی اقوام غیر پشتون تهیه و تدوین نموده تا ذهنیت جامعه ی جهانی را یک بار دیگر از واقعیت موجود افغانستان منحرف نمایند.
دراعتراض به کنفرانس بن دوم شورای سراسری جامعه ی هزاره های افغانستان در اروپا، در نظر دارد که با توجه به اهمیت موضوع، علاوه بر تظاهرات اعتراضی در شهر بن، مسایل مهمی را با برگزار کنندگان کنفرانس بن دوم وجامعه ی جهانی در میان نهاده و از آنان می خواهند که نسبت به واقعیت های افغانستان که رژیم کنونی سعی در پنهان کردن آن دارد، تجدید نظر نمایند. شورای سراسری مردم هزاره ی افغانستان در اروپا با دلسوزی نسبت به قربانی شدن سربازان و مصارف هنگفت اقتصادی ممالک دوست افغانستان بی تفاوت نیست و با احساس انسانی و صادقانه به جامعه ی جهانی، هشدار میدهند که تیم آقای کرزی در قصد تحریف واقعیت های افغانستان و فریب جامعه جهانی می باشد تا از این فرصت به نفع تحکیم اقتدار حاکمیت تک قومی استفاده نمایند.
شورای سراسری جامعه ی هزاره ی افغانستان در اروپا مسایل زیر را برای تدویر کنندگان کنفرانس بن دوم مهم می داند و مطالبات نهاد های فرهنگی مردم هزاره را در چند محور خلاصه می کند.
-در نشست بن دوم باید تمرکز اصلی روی مسایل امنیت، پیشبرد گفتگو با مخالفان تحت رهبری و مدیریت سازمان ملل متحد، صورت بگیرد چون دولت افغانستان ظرفیتهای لازم پیش برد مذاکره باطالبان را ندارد. تمرکز بیشتر برتقویت بنیاد اقتصادی، تقویت اردو و پولیس ملی و توازن در بخش ملکی پروسه انتقال، حکومت‌داری خوب، مبارزه با فساد اداری، کیفیت بخشیدن به عرضه خدمات اجتماعی، ترویج حقوق بشر، اصلاح و استقلالیت سیستم قضای، شرایط اولیه تامین امنیت دانسته می شود.
– تغییر ساختار نظام ریاستی افغانستان به نظام پارلمانی و غیر متمرکز نیز از الویت های یک نظام موثر می باشد. تقلب در انتخابات ریاست جمهورى سال ٢٠٠٩ و انتخابات ولسى جرگۀ سال گذشته کنفرانس یک فاجعه ملی بود. بن دوم باید در قطعنامه اش بر احیاى مجدد اعتبار از دست رفته پروسه انتخاباتى تاکید نماید و قبل از انتخابات آیندۀ ریاست جمهورى، اصلاحات و تعدیلات لازم می باید در قانون انتخابات به عمل آید.
-پایان دادن به حمایتهای دولتی از طالبان وسایر گروه های تروریستی، چون کشتار مردم هزاره توسط طالبان و گروه های تروریستی در افغانستان و پاکستان با یکدیگر ارتباط مستقیم دارد.
– تطبیق و عملی نمودن تمامی فیصله های کنفرانس بن اول که معیارتقسیم قدرت براساس ترکیب اقوام مدنظر گرفته شده بود باید بصورت دقیق بدون کدام انحراف از آن به منصه ی اجرا قرار گیرند. افغانستان یک کشور کثیر القومی و سرزمین اقلیت های قومی است که با در نظر داشت ترکیب قومی درین سرزمین باید قدرت براساس معیار قومی تقسیم گردد.
– در مدت ده سال پیش رو باید احصائیه گیری نفوس کشورتحت نظر مستقیم سازمان ملل متحد بدون مداخله ی حکومت انجام شود تا تعداد واقعی نفوس هر قوم مشخص گردیده و حضور فزیکی اقوام در قدرت تثبیت شوند
-برای ختم غایله کوچی ها باید راهکارهای موثر جستجو گردیده تا این معضله از دوش مردم مناطق هزارنشین کشور برداشته شود که دیگر تداوم تهاجمات همه ساله ی کوچیها برای مردم هزاره تحمل ناپذیرگردیده می باشد. تمرکز روی حل عادلانه وانسانی معضلۀ کوچی ها وبیرون کشیدن این مسأله از حدود بازی های سیاسی وقدرت طلبانه یکی دیگر از مسایل فوق العاده مهم وحیاتی در تامین ثبات و امنیت در افغانستان می باشد.
-توزیع عادلانه ثروت مانند بودجه ملی، پروژه های زیر بنایی مانند راه، مکتب، دانشگاه، شفاخانه، انرژی و پروژه های تولید شغل از مبانی اولیه تامین ثبات وامنیت می باشند که نسبت به آن باید توجه جدی صورت گرفته و راهکارهای عملی جستجو گردد.
شورای سراسری جامعه ی هزاره ی افغانستان در اروپا

ماه – دسامبر- سال ۲۰۱۱