حمید الله رضایی
همان طوری که همه ی خوانندگان وعلاقمندان وبلاگ ” مهاجرت به استرالیا ” مستحضر هستند ,امروز رسانه های استرالیایی اعلام کردند که دولتهای استرالیا وافغانستان و نمایندگی کمیساریای عالی ملل متحد درامور پناهندگان (UNHCR) یادداشت تفاهمی را برای بازگرداندن پناهجویان افغانستانی امضا کرده اند که بر اساس آن عده از پناهجویانی که در مصاحبه با اداره ی مهاجرت وشهروندی استرالیا ناکام شوند ,مجبور خواهند شد که به افغانستان بازگردند.
این توافقنامه را وزیر مهاجرت و شهروندی استرالیا و وزیر عودت ومهاجرین دولت افغانستان و نماینده ی رسمی کمیساریای عالی ملل متحد درامور پناهندگان شعبه استرالیا امضا کرده اند و طرفین متعهد شده اند که مفاد درج شده دراین قرارداد را بعد ازین تاریخ به اجرا گذارند.
این اولین بار نیست که دولت فاشیست افغانستان در صدد بازگرداندن پناهجویان افغانستانی به کشورشان می شود و آن طوری که شنیده می شود درسالهای گذشته هم دولت فاشیست و قبیله گرای افغانستان مانع پذیرش عده زیادی از پناهجویان افغانستان درکشورهای ناروی , انگلستان ,دانمارک وهلند شده است و با اعزام هیئت های به اصطلاح دیپلوماتیک و مذاکره با مقامات ادارات مهاجرت این کشورها توافقنامه هایی مبنی بر بازگرداندن پناهجویان به اصطلاح بلاتکلیف و یا ناکام را امضا کرده اند که درنتیجه ی آن دولت های اروپایی این حق را بدست آوردند که آنها را مجبور به بازگشت به افغانستان نمایند .
متاسفانه که دولت و نظام کنونی افغانستان که آمیخته با تعصبات منطقه ای و قبیله ای می باشد همواره از رشد و پیشرفت اقلیت های قومی درهراس بوده و با ترفند های گوناگون و درعرصه های مختلف مانع از رشد و شکوفایی ایشان گردیده تا مبادا در آینده های نه چندان دور اولاد ایشان با تحصیلات عالیه و اقتصاد پیشرفته وتخصص های گوناگون قدرت را از دست انحصارگرایان قبیله گرا خارج ساخته و ایشان را در تنگنا و مشکلات قرار دهند .
یکی از شگرد های دولت فاشیست افغانستان جلوگیری از پیشرفت های علمی و اقتصادی مردم هزاره بوده که ریشه در تاریخ دو صدساله ی اخیر افغاستان دارد که همه ی عزیزان درجریان هستند که چه ظلم و ستم هایی در طول این سالها برسر این مردم مظلوم وارد نشده و امروزه هم این تبعیض ها و تعصبات با همان شدت و اندازه در رنگها و جلوه های دیگری نمایان هست .
دولت قبیله گرای افغانستان با ادامه ی سیاست محدود ساختن ومنزوی کردن نیروی های جوان وبالقوه ی اقلیت های قومی خصوصا مردم هزاره در نظر دارد که از پیشرفت وترقی جوانان ایشان جلوگیری کرده ونگذارند که ایشان به مدارج بالای علمی و نظامی و اقتصادی و سیاسی نائل گشته و مبدل به رقیبی سرسخت آینده ایشان گردند.
این سیاست که از زمان حکومت پادشاه خونخوار و متعصب افغانستان عبدالرحمن خان جبار آغاز گشته مانند یک میراث در بین زمامداران افغانستان که همواره از یک قبیله و گروه خاص انتخاب می شده ومی شوند ,دست به دست گشته و تاثیرات شوم آن تا کنون در زندگی مردم ما نمایان هست .
در حال حاضر هم دولت فاشیست با علم به اینکه اکثریت پناهجویان افغانستان را مردم هزاره و سایر اقلیت های مظلوم کشور تشکیل می دهند, در صدد شده است که با اعزام هیئت های دیپلوماتیک مانع از پذیرش ایشان توسط کشورهای اروپایی و استرالیا گشته و به هر طریق ممکن ایشان را به افغانستان بازگرداند تا در جهنمی که خود قبیله برای شهروندان افغانستان فراهم ساخته بسوزند و بسازند.
همگان می دانند که وضعیت امنیتی واجتماعی واقتصادی افغانستان درطول این ده سال اخیر نه تنها بهتر نشده بلکه روز بروز وخیم تر گشته و مردمان بیشتری در حملات انتحاری و تروریستی جان خود را از دست می دهند که بیشتر ایشان را غیرنظامیان و اطفال تشکیل می دهند , مکاتب و ادارات دولتی در مناطق جنوبی و اخیرا در شمال افغانستان مورد حملات مستقیم گروه طالبان قرار می گیرد وکسی جرات همکاری باموسسات وانجوی های خارجی ونیروهای نظامی بین المللی را نداشته و از ترس سربریده شدن ترجیح می دهند که بیکار بمانند وبا تهدیدهای افراطیون مواجه نشوند.
درحالیکه اوضاع امنیتی و سیاسی واقتصادی کشور رو به وخامت رفته و هیچ نشانه ی برای بهبودی این وضعیت رونما نیست, چطور مقامات دولت فاشیست افغانستان به خود این اجازه را می دهند که مانع از پذیرش پناهجویان مظلوم افغانستانی درکشورهای اروپایی واسترالیا گشته و با امضای توافقنامه های ننگین زمینه بازگشت اجباری ایشان را به افغانستان فراهم سازند؟
در طول ده سال اخیر با وجود سرازیر شدن میلیاردها دلار کمک های بین المللی که افغانستان به صندوق اعانه و خیریه جهان مبدل کرده است و هیچگونه بازسازی و پیشرفتی درکشور مشاهده نمی شود , چطور دولت قبیله گرا می خواهد پروسه بازگشت این پناهجویان را با موفقیت اجرا نماید ؟دولتی که به گفته ی وزیر اطلاعات وفرهنگ خودش حتی قادر نیست که آثار مورخ بزرگ افغانستان ” فیض محمد کاتب هزاره” را جمع آوری و چاپ نماید, با چه توانایی و انگیزه ای می خواهد امنیت و زندگی روزمره ی صدها وبلکه هزاران پناهجوی افغانستانی را بعداز عودت شان به وطن فراهم کند؟
این دولت اگر واقعا در صدد بهبود وضعیت مهاجرین افغانستانی هست چه اجباری دارد که این همه راه را تا استرالیا بیایدو توافقنامه را با دولت استرالیا امضا کند ؟ ایران یکی از کشورهایی هست که بیشترین جمعیت مهاجرین و پناهجویان افغانستانی درآنجا بسرمی برند و در بدترین شرایط روحی واقتصادی واجتماعی زندگی می کنند و دولت افغانستان هیچ طرح وبرنامه ای برای کمک به ایشان ندارد ولی برای سه چهار هزارنفر پناهجوی افغانستان عمدتا از مردم هزاره این همه ی دلسوزی و توجه نشان می دهد که ایشان آبرومندانه به کشور خود شان بازگردند!!؟
به نظر شخص بنده این یک سناریوی از پیش طراحی شده است که اقلیت و گروه خاصی را هدف قرار گرفته و از سر دلسوزی و همکاری نیست ,بلکه برای سیه روزی و بیچاره کردن مردم ما می باشد و تاریخ افغانستان و تجربه ی زندگی در آن کشور ثابت کرده که دولت قبیله گرا به هیچ وجه اجازه نخواهد داد تا اقلیت های مظلوم کشور و خصوصا مردم هزاره فرصتی را برای پیشرفت ورشد وانکشاف داشته باشند.
لذا بر ماست که با اعتراض سراسری صدای پناهجویان افغانستانی را که ماه ها وبلکه سالها درگوشه وکنار بازداشتگاه های استرالیا واندونزیا تنها امیدشان پذیرفته شدن توسط دولت استرالیا وسایر دولت های پناهنده پذیر دنیا هست را به گوش جهانیان رسانیده و ایشان را متوجه این توطئه های سیاسی دولت فاشیست افغانستان کرده و نگذاریم که با حیات و زندگی هزاران پناهجوی افغانستانی بازی شده و ایشان را به افغانستان بازگردانند.
دوستان و هموطنانی که این سطور را از داخل بازداشتگاه های استرالیا می خوانند باید متوجه باشند که اعتراضات و اعتصابات ایشان باید بطور مسالمت آمیز و درنهایت خونسردی وتوام با هماهنگی و اتحاد بوده و امید که درصورت اعتراض سراسری همه ی پناهجویان افغانستانی که در حال حاضر در بازداشتگاه های استرالیا بسرمی برند, دولت فدرال استرالیا در توافقنامه ی خود با دولت فاشیست افغانستان تجدید نظر نموده و نگذارد که این پناهجویان مظلوم بخاطر توطئه ها ودسیسه های دشمنان مردم افغانستان به جهنمی که همین قبیله گرایان برایشان ساخته اند بازگردانده شوند.