درخواست کمک به پناهجویان افغانستانی در یونان

سالهای زیادی است که خشونت های دوام دار، فقر گسترده، بی کاری ونبود امید برای یک فردای بهتر، مردم افغانستان را دسته دسته روانه ی دیار غربت وآواره گی میکند. فرار برای یافتن یک زندگی آرام وامید برای یک فردای بهتر. اما طوری که معلوم است، تعداد زیادی از این آواره گان، هرگز به آرزوهای شان نمیرسند.

از داستانها ی غمناک در مرزهای ایران وپاکستان که بگذریم، مرزهای اندونیزیا، ترکیه ویونان نیزقصه های درد آور از پناهجویان افغانستانی دارد. طبق گزارش منتشر شده توسط سازمانهای خیریه یونانی تنها در ماه های جولای و اگوست سال ۲۰۱۰ میلادی نزدیک به ۱۷۰۰۰ مهاجر افغانستانی به یونان رسیده اند که تعداد زیاد آنها را فامیل ها وکودکان زیر سن ۱۸ سال تشکیل میدهد.
این مهاجرین که اکثرا از ولایتهای میدان وردک، قندهار، غزنی وهرات هستند، دلیل فرار ازافغانستان را افزایش ناامنی ها، جنگ ونقض حقوق بشر، فقرگسترده، عدم ثبات سیاسی وازبین رفتن امید برای آینده بهتر میدانند.

اکنون پارکها وخیابانهای شهر آتن پایتخت یونان میزبان هزاران پناهجوی افغانستانی ست، این پناهجویان ما ه هاست که با وجود مراجعه به اداره مهاجرت یونان، کمیسیاری عالی سازمان ملل متحد وموسسات خیریه ، ودرخواست کمک از آنها هیچ جوابی را نشنیده اند. از رو آنان مجبورند در همین پارکها بخوابند.

این پناهجویان برعلاوه ی نداشتن سرپناه، از نبود غذای کافی وعدم دست رسی به دوا ودرمان نیز شکایت دارند. این پناهجویان می گویند که اکثر موقع گرسنه می مانند. آنها میگویند برای یک لقمه نان باید ساعت ها جلوی دروازه کلیسا ها صف بکشیم وامید وار باشیم که قبل از رسیدن نوبت، غذا تمام نشود. ازسوی دیگر این پناهجویان همواره شب هنگام از طرف گروپ های فاشیستی یونانی مورد حمله قرار گرفته ولت وکوب می شوند.

در این میان وضعیت کودکان این پناهجویان، بسیار شکننده است. آنها بر علاوه مشکلات سوء تغذیه، به مرض های گوناگونی نیز دچار شده اند. از سوی دیگر هرروز که هوا سرد تر می شود وضعیت نگران کننده تر میگردد طوریکه اگر این وضعیت ادامه یابد ممکن به یک فاجعه ی بزرگ انسانی مبدل شود. در این شب های سرد زمستان که چوکی سالاران در کاخهای فرعونی شان لمیده اند، پارکهای شهر آتن، شاهد شیون های درد ناک کودکانی ست که مجبور شده اند برای زنده ماندن از کشور شان فرار کنند. این کودکان نمیتوانند صحبت کنند وکسی هم قادر نیست شیونهای آنان را ترجمه کنند.

این کودکان ازکشوری می آیند که تضاد ها ، درگیری و بی نظمی ، ترور، آدم کشی واختناق درآن سابقه ی طولانی دارد، اینها از کشوری می آیند که جنگهای خانمانسوزش، بیش ازدوملیون کودک را قربانی نموده، نزدیک به پنج ملیون دیگر را برای همیشه معیوب ساخته ، ده ملیون کودک دیگر را به مرض روانی دچار نموده ، یک ملیون کودک را یتیم وبیش از ۱۲ ملیون دیگر را بی خانمان کرده است.

این گل های مقدس که انتظار وامید جامعه انسانی نیزهست بسیار به بی رحمی زیرلگدها پرپرمیشوند. اینجا اروپا ست، جایی که درآن حقوق کودکان تاسنین ۱۸ سالگی تضمین گردیده است وهرقسم بی توجهی درمورد اطفال نظربه قوانین این سرزمین جرم محسوب می شود، قواعد وقوانین که صریحا برای حفظ حقوق بشر تصویب گردیده ولازم الاجرا خوانده شده است. اماطوری که دیده می شود این کودکان آواره شامل این قوانین نمی شود. آنها در جلوی دروازه های این حامیان دموکراسی وقانون، به شکل رقت بار نابود میشوند وحتا کسی نیست صدای آنها را بشنود.

حالا شرح کامل این وضعیت واقعن از توان نویسنده خارج وتنها چیزی که می شود گفت اینست: باید خود ما دست به کار شویم واز وقوع یک فاجعه درد آور انسانی در یونان جلوگیری کنیم.

برادر هموطن که خود رنج آوارگی وغربت را چشیده ای!

حالا که این پناهجویان از هردر وازه ی نا امید شده است، به ناچار دوازه ی تورا می کوبد واز تو مدد می خواهد.
ما برای کمک به این آواره گان یک سیستم آنلاین کمک رسانی را فعال نموده ایم وازهموطنان ما در هر نقطه دنیا تقاضامندیم با کمک های بشردوستانه شان، کودکان این پناهجویان را از خطر مرگ نجات دهند.

در صورت تمایل به کمک روی کلمه Chipin کلیک نموده وبعد از خانه پری فرم پی پل، کمک تانرا به طور مستقیم به پناهجویان در یونان بفرستید.
از همه گرداننده گان سایت های انترنتی، گرداننده گان وبلاگهای شخصی وگروهی وکسانی که در فیس بوک هستند، تقاضامندیم با نشر این مطلب در صفحات انترنت، دراین کمپاین بشر دوستانه سهم گیرند.