ادم بلیً بوری عاشقِ هوشیار
منی مردم ادمه موگه زوار
اگه درشی بوگی منده نباشی
سری قار موگویه جور باشی بیرار
ده بالا میروی شو میکونی یار
گمانم دلبری نو میکونی یار
اگه میلی دلت ده عاشقی نیست
برچی گوشتای مره او میکونی یار
خانه ده پای کیچه مه بلیً خور
پیکی شی کج و پیجه مه بلیً خور
ده قدی هم قُروغونخو یگانه
پری ده پیششی هیچه مه بلیً خور
الیً گونو ده اینجه ده عذابوم
میانی اتش ودریای ابوم
خداوندا مره هزره رسانی
برای هم قروغونخو کبابوم