عارف رحمانی
الله داد فدایی قوماندان امنیه سابق ولایت میدان وردک در یک ماه پیش ۱۱ نفر از شهروندان بی گناه بهسود را کشت و ۳۰ نفر دیگر را مجروح نمود. حالا آقای عبدالصبور قانع معین ارشد امنیتی وزارت داخله مدعی است که چون ایشان در آن فاجعه مقصر نبود و ما او را به عنوان قوماندان امنیه لغمان تعیین کردیم و صرفا سه نفر پولیس که مقصر بودند را بازداشت کردیم و به سارنوالی سپردیم!
آیا همین داوری سهل انگارانه در مورد یک جنایت کار و قاتل مردمان بی گناه، یک بی عدالتی و ستم آشکار در این‌کشور نیست؟ آیا این یعنی پایمال کردن خون ده ها انسان مظلوم و محروم نیست؟ چرا مردم، جامعه مدنی، پارلمان کشور و رسانه های آزاد در قبال چنین ظلم و بی عدالتی توسط مقامات مسول، ساکت هستند؟ اگر به فرض محال یک نفر هزاره قوماندان ولایت خوست می بود و مرتکب چنین جنایتی می شد آیا به همین راحتی از او می گذشتند؟
آیا جناب آقای محمد سرور دانش – که هم عالم دین است، هم قانون پوه است و هم عملا فرد سوم حکومت و هم نماینده جامعه هزاره در حکومت- نباید دستکم در همین مورد خاص به طور جدی و جسورانه ورود کنند و از حقوق مظلومانی که به فرمان این آدم کشته و زخمی شدند، دفاع نمایند. آقای دانش که قطعا به مرگ و معاد و پرسش های روز قیامت باور دارد در مورد این سکوت و مماشات خود با ستمگران و ظالمانی مانند الله داد فدایی و مقامات مافوق او، چه پاسخی به خداوند متعال خواهد داشت؟
به این باورم که اگر مسولان امور و مافوق آقای فدایی، او را به خاطر ایجاد فاجعه در بهسود تحت فشار بیش‌تر قرار می دادند، او نیز کسانی را که سبب شدند تا او به بهسود لشکر بکشد و چنان شدت و غلظتی از خود در برابر ساکنان بی‌گناه بهسودی نشان و خون ده ها تن آن ها را بریزد افشا می نمود. از این جهت بود که آقای الله داد فدایی را به راحتی آب خوردن تبرئه کردند و دوباره قوماندان اش ساختند!
این بود که خون ده ها انسان مظلوم و فاقد بازخواست کننده ی هزاره را پایمال نمودند تا چهره کریه آمران آقای فدایی از انظار عمومی و داوری تاریخ پنهان بماند.