میثم صحرا
فرمانِ قتل عام هزاره ها از سویِ جنرال سمیع سادات و موضع نصرت رحیمی سخنگوی وزارت دفاع، ماهیتِ حمله بر بهسود را روشن کرد. جنگِ موجود جنگ نظام با نیروی مقاومت در مقابل کوچی های متجاوز نیست. بلکه جنگِ اشرف غنی، جنرال سمیع سادات و نصرت رحیمی و سایر فعالان قومی با نیروهای مقاومت است. آنان از جایگاهِ افراد مسوول موضع نمی گیرند. بلکه به عنوان یک فعال قومی عقده گشایی قومی می کند.
در سال گذشته کوچی های متجاوز جرئت نتوانست تا به بهسود تجاوز کند، از این رو سازماندهی سرکوب جبهه پیریزی شد. در آغاز حلقه های استخباراتی ساختند و برای فروپاشی جبهه تلاش ورزیدند؛ اما کارها به ثمر ننشست. در آغاز زمستان عزم شان را جدی کردند تا جبهه را سرنگون نمایند. عبد الرحمانِ توفیق، یکی از افرادِ وابسته به داکتر صادق مدبر، عضوِ “احزابِ همسو” به حمایت اشرف غنی آتشبیار معرکه بود. شخصِ سید انور رحمتی نیز به مثابهی روبای پیش گرگ، از هیچ تلاشی دریغ نورزید. فاجعهی بامیان، پس از گزارشِ ساختگی او در بارهی شهیدانی به وقوع پیوست و حمله هوایی بر بهسود نیز یک هفته بعد از گزارشِ او در مورد علیپور واقع شد. او مهرهی مهمِ قبیله برای پیشبردِ فجایع است. او گزارش می دهد که شهیدانی و علیپور به طالبان پیوستند. به زودی، حمله بر بامیان و بهسود صورت می گیرد. به تازگی، صبحِ ۳۰ حوت ۱۳۹۹ قطار بزرگ به بامیان رفته است و احتمال می رود بار دیگر مردمِ بی گناه بهسود را به رگبار ببندد. این امر خارج از توقع نیست، کشتارِ مردم بیگناه در بهسود خود گواهِ این است که اشرف غنی، در مسند خان کوچی، هیچ ابایی از قتل عام هزاره ها در بهسود ندارد. یک طرف مردم بی گناه بهسود است و طرفِ دیگر جنرال سمیع، غنی و نصرت رحیمی که از امکانات دولتی، در جهت اهدافِ تباری سوء استفاده می نمایند. در هر صورت “حق دفاع” در مقابل متجاوز محفوظ است و در مقابلِ لشکر آدمکش فعالان قومی، رسالت دینی و اخلاقی دفاع است. خونِ مردم بی گناه بهسود، باید چشم و گوش معامله گران را باز کند. سکوت در کابل نه ریشه در واقع بینی دارد و نه به مصلحت سیاسی. بلکه ریشه در هراس از منافع شخصی دارد. حمایت از نظام وجیبه است و بد نظامی، از بی نظامی بهتر است. اما ماجرای بهسود فقط ریشه در عقده گشایی قومی دارد. از این جهت نباید در دامِ تبلیغات دشمن بیفتیم و در اختلاف درون قومی گیر بیفتیم. غنی در تلاش است تا از اردوی کشور در جهتِ اهداف تباری بهره ببرد و این مورد فاجعه بار است. بدون تردید او تلاش می کند تا در بهسود هزاره ها و اقوام غیر افغان را اعزام کند و از این جهت باید زیرکی به خرج داد و فتنهی دشمن را خنثی کرد.