امروز دوشنبه وزیر امور مهاجرین و عودت کنندگان در حاشیه شصت و یکمین اجلاس سازمان ملل در امور پناهندگان در ژنو، طی سخنانی از ایجاد تغییراتی در زمینه بهبود اقامت مهاجرین افغانستانی در ایران و پاکستان خبر داد.
محترم جماهیر انوری در این رابطه اظهار داشت: با هیاتهای ایرانی و پاکستانی صحبتهایی پیرامون وضعیت مهاجرین افغان در این کشورها صورت گرفت و طرفین وعده های مساعدی را در این زمینه دادند.
وی افزود: دولت ایران اعلام آمادگی نموده تا زمینه کار و تحصیل برای مهاجرین قانونی افغان را در این کشور فراهم کند و پاکستان نیز تعهد نموده تا سه سال دیگر اقامت مهاجرین افغانستانی را تمدید نماید.
وزیر امور مهاجرین و عودت کنندگان همچنین تصریح کرد که در توافقنامه ای که در رابطه با حل مشکلات مهاجرین در ایران به امضا رسید، موضوع دادن حق تحصیل برای کودکان و جوانان افغان و همچنین دادن مجوز کار برای این مهاجرین نیز مورد بررسی قرار گرفت.
این سخنان وزیر صاحب در حالی صورت می گیرد که آقای موسوی نسب رئیس ستاد سامان دهی مهاجرین در تهران چندی قبل بیان کرده است که سیاست ما این است که ورود مجاز اتباع بیگانه را تسهیل کنیم و به شدت با اتباع غیر مجاز برخورد خواهیم کرد و این اطمینان را می دهیم که به زودی زمینه بازگشت داوطلبانه مهاجرین به افغانستان فراهم آید.
براساس اطلاعات اداره کل اتباع و مهاجرین خارجی جمهوری اسلامی ایران ، طی آمایش پنج که سال گذشته انجام گرفت، حدود ۹۲۰ هزار مهاجر افغان به صورت قانونی در ایران حضور داشتند که البته طی طرح جدید ثبت نام از مهاجرین فاقد مدرک حدود یک میلیون مهاجر غیر مجاز نیز شناسایی شده اند.
لازم به ذکر است که می توان تخمین زد از این ۹۲۰ هزار مهاجر افغان که طی آمایش پنج ثبت نام شده اند، چیزی در حدود دوصد هزار نفر به علتهای مختلف از جمله ترس از هدفمند شدن یارانه و دیگر مشکلات، این کشور را به مقصد ترکیه، یونان و کشورهای اروپایی ترک کرده اند.
به همین منظور از اواسط ماه سنبله دولت ایران طرح آمایش ۶ را برای آمار گیری دقیق از تعداد مهاجرین قانونی باقیمانده در ایران، بازشناسی اتباع افغانی، اصلاح تغییرات خانوار (تولد، فوت، طلاق، ازدواج) و امور اداری مربوط (آدرس و نقل و انتقال)، به اجرا گذاشته است.
مهاجرینی که دارای مدرک معتبر آمایش پنج هستند، می توانند با ارائه مدارک لازم و واریز نمودن مبلغ حدود بیست هزار تومان به ازای هر نفر به مراکز مربوطه مراجعه نمایند که پس از عکس برداری از چهره کلیه اعضای خانواده مدرک شناسایی جدید آمایش شش به آنها ارائه می شود که تا اواسط سال ۱۳۹۰ شمسی یعنی کمتر از یکسال دیگر دارای اعتبار خواهد بود.
قابل توجه است که افرادی که فاقد این مدرک و یا دارای مدارک فاقد اعتبار هستند غیر مجاز شناخته می شوند و فرزندانشان برای تحصیل به مشکلات جدی مواجه هستند. هرچند که بسیاری از افراد دارای مدرک معتبر نیز برای ثبت نام فرزندانشان لااقل چند روزی باید بین ادارات ایرانی سرگردان باشند.
باید گفت هیچ کس منکر خدمات و مهمان نوازی دولت ایران طی سی سال گذشته نسبت به مهاجرین نبوده و نیست، ولی انصاف مطلب این است که بسیاری از مهاجرین با دلخوشی و خاطره ای خوب ایران را ترک نکرده اند.
مهاجرینی که بسیاری از آنها شاید بیش از سی سال است به ایران پناهنده شده اند، هنوز نمی توانند مجوز رانندگی دریافت نمایند، نمی تواند حتی وسایط نقلیه خود را بنام خودشان سند بزنند، و حتی نمی توانند خود را بیمه نمایند و یا در بسیاری از موارد جواز کار دریافت نمایند.
دوستان مسئول ایرانی نیز هرگاه این مشکلات به میان آمده، گفته اند: مهاجرینی که متقاضی دریافت این تسهیلات هستند می توانند مدارک شناسایی خود را تحویل اداره اتباع نمایند و از طریق نیروی انتظامی پاسپورت و اقامت یکساله دریافت نمایند. ( که البته این طرح به تازگی اجرایی شده و تا دو سه سال قبل فقط به عده ای خاص اقامت داده می شد).
ولی مهاجرین افغانستانی در ایران این دغدغه را دارند که شاید این اقامتها سال دیگر تمدید نشود و همین مدرک شناسایی آنها که بیانگر سابقه حضور آنان در ایران هست نیز از بین برود. هرچند باید گفت این کارتهای شناسایی در سالهای گذشته که به هیچ دردی نخورده است و حتی با آنها نمیتوان امور بانکی انجام داد چه رسد به کارهای دیگر.
به هر صورت ایکاش وزیر محترم امور مهاجرین و عودت کنندگان افغانستان در دیدار با هیات ایرانی متذکر این مطلب می شد که بسیاری از مسلمانان افغانستان کشور اسلامی ایران را به دلیل ناامنی های اجتماعی و ترس از آینده به کشورهای غیر مسلمان ترک کرده اند و معلوم نیست سرنوشت اعتقادی آنها چه خواهد شد.
آیا بهتر نبود با مشخص کردن تکلیف و وضعیت این مهاجرین آنها را از این بلاتکلیفی نجات داد تا دیگر فقط غم و غصه کار و تحصیل و بیماری را داشته باشند و به فکر مهاجرتی در حال مهاجرت دیگر نباشند؟ و آیا پسندیده نبود تا دولت ایران با ارائه حقوق اجتماعی پیش پا افتاده از قبیل مجوز رانندگی و جواز کار ، اجر و مزد زحمات سی ساله خود را ناچیز جلوه نمیداد؟
این کار را دیگر کشورهای مهاجر پذیر انجام دادند و سبب شد تا خدمات ناچیز آنها زبانزد افغانها شود ولی ایران به دلایلی این کار را نکرد هرچند بسیار بیشتر از دیگر کشورها برای مهاجرین افغانستانی متحمل زحمت و خدمت شده بود.
بخش سیاسی شبکه اطلاع رسانی افغانستان
Ali Akbar Ahmadi
سلام دوستان عزیز من یک هزاره هستم که تا چندی پیش فکر میکردم که باید مسلمان باشم وبرای اسلام همه کار کرد ولی تازه به این نتیجه رسیده ام که باید از همه چیز گذشت و فقط باید به یک چیز فکر که من یک هزاره هستم و برای رشد هزاره ها کار کنم که روزی برسد که دیگر مردم برای دیدن ما وقت بگیرند.
lal mohammad
brader aziz sokhAN KI SHOMA ERAYA KARDIN 2 MANI MUKHTALEF DARAD .AYA BA KHATER PESH BOORD NAM HAZARA HA AZ DIN KHOD MIGZARI .AYA NAMITEWANI AZ TAREEQ ISLAM BA HAZARA BOODAN KHOD KOMAK KONI .
zamin
salam dost man afrein ma hazara ha bayad hama mon be peshraft feker konim on waqt ma mi tonim ke dar afghanistan keshwar aziz mon ke sar zamin ashdat man ast rahat bashim onam be wasila khandan dasr wa yadman bashad ke dar afghanistan sar ma wa shoma zolm zeyad shodi ast
خاطره احمدي
با سلام
من ۱۵ سالی است که با خانواده خود در ایران زندگی می کنیم اما تا حالا هیچگونه تحصیلاتی و چیزی نداریم و داری هیچگونه مدرک معتبری نیستم به هر دری هم زدیم برای اقامت اما نتیجه ای نداشت من نمی دانم دیگر چه کارکنیم شما بگید ؟