توفان نامه ها: ما هستیم تا نگذاریم تاریخ تکرار شود

توفان نامه‌ها

هر نفر یک نامه

ما هستیم تا نگذاریم تاریخ تکرار شود.

همچنان که در سنگرها علیه سپاه دهشت و ترور می‌جنگیم، همچنان که در خیابان‌ها علیه بساط تبعیض و تعصب فریاد می‌کشیم، صدای‌ عدالت‌خواهی‌مان را با هر وسیله‌ای که بتوانیم به گوش جهان می‌رسانیم. ما در همه جا هستیم. در سنگر، در خیابان، در دانشگاه‌، در رسانه‌ها، در اینترنت و در صندوق‌های پست.

ما هزاره‌ها که در این روزها آماج حملات تروریستان داعش و طالب قرار می‌گیریم، به همراه دیگر هم‌وطنان‌مان و همه‌ی کسانی که به نام انسانیت، به عدالت و برابری ایمان دارند، نامه‌ای را که جهت تبیینِ تهاجم‌های تروریستی به هزاره‌ها و همچنین جهت اعتراض به برخوردهای تبعیض‌آمیز و تعصب‌آلود حلقه‌هایی از دستگاه حکومت افغانستان با مردم هزاره نوشته شده، به نشانی دبیر کل سازمان ملل متحد می‌فرستیم.

راهنمایی‌ها:

۱- هر فرستنده نامه را امضا کرده و با درج آدرس خود، به دبیرخانه‌ی سازمان ملل متحد به این نشانی ارسال خواهد کرد:

۲- این نامه را، علاوه بر دبیر کُل سازمان ملل می‌توانیم با تغییر نام و عنوانِ مخاطب برای مراجع دیگر نیز از طریق پست یا ایمیل ارسال کنیم. فعالان سیاسی و اجتماعی می‌توانند این نامه را به نمایندگان پارلمان و مقامات مؤثر دولتی کشورهای مطبوع‌شان و به سازمان‌های بین‌المللی دخیل در افغانستان ارسال کنند.

۳- نامه به زبان انگلیسی و به صورت فایل پی‌ دی‌ اف از اینجا قابل دریافت است

با احترام

جمعی از فعالان فرهنگی از افغانستان و دیگر کشورهای جهان

||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||

متن نامه به زبان فارسی

تاریخ: ۲۰ نوامبر ۲۰۱۸

گیرنده: دفتر دبیرکل سازمان ملل متحد

موضوع: درخواست اقدام اضطراری برای توقف جنایات طالبان علیه مردم هزاره در افغانستان

جناب دبیرکل محترم سازمان ملل، آقای آنتونیو گوترش!

این نامه را از آن جهت برای شما می‌نویسم تا توجه‌تان را به بحران انسانی‌ای که هم‌اکنون در افغانستان در حال وقوع است، جلب کنم. از اوایل ماه نوامبر، گروه طالبان حملات همه جانبه‌ای را بر سه ولسوالی هزاره‌نشین جاغوری، مالستان و ارزگان خاص به راه انداخته است. در میان صدها قربانی کشته شده‌ی این حملات، زنان و کودکان بسیاری نیز هستند. مطابق گزارش‌های خبری از جمله نیویورک تایمز، هزاران نفر در زمان کنونی که مصادف آغاز زمستان است آواره شده‌اند. این آوارگان و قربانیان تقریباً هیچ گونه کمک بشردوستانه‌ای نیز دریافت نکرده‌اند. حملات مشابهی نیز به دیگر ولسوالی‌های هزاره‌نشین در شمال افغانستان گزارش شده است.

از شما تقاضا دارم تا صدای خود را در دفاع از حقوق بشری اولیه مردمان صلح‌جوی ساکن این ولسوالی‌ها بلند کرده و خواستار حمایت سریع نظامی و انسان‌دوستانه از این شهروندان تحت محاصره و حمله‌ی مداوم طالبان شوید.

اگر سازمان ملل و جامعه‌ی جهانی به فریاد مردم هزاره نرسند، بیم آن می‌رود که طالبان دوباره قتل عام‌هایی که در اواخر دهه‌ی ۱۹۹۰ میلادی علیه هزاره‌ها مرتکب شدند، را تکرار کنند. آن قتل عام‌ها و جنایات که جان هزاران تن از شهروندان هزاره را گرفت به عنوان جنایات جنگی ناشی از نفرت مذهبی و نژادی از سوی سازمان دیده‌بان حقوق بشر به رسمیت شناخته شده‌اند. طالبان آن جنایات را به خاطر این‌که به دور از چشمان جهان اتفاق می‌افتاد، بدون ترس از هرگونه مجازات انجام دادند.

مطابق گزارش‌های خبری و مستند، در حال حاضر نیز، شهروندان گریخته از مناطق مذکور با جرایم ضد انسانی به همان شدت روبه‌رو هستند. ضروری است تا سازمان ملل و جامعه‌ی جهانی دست به اقدام فوری بزند تا دولت افغانستان را وادار به اتخاذ تدابیر مناسب برای توقف و جلوگیری از چنین تهدیداتی نماید. در مقام دبیرکل سازمان ملل، از شما همچنین تقاضا دارم تا نیروهای ائتلاف بین‌المللی در افغانستان را تشویق به حمایت نظامی از مردم و مدافعان نیروی مقاومت محلی علیه طالبان نمایید تا بلکه از این طریق جلوی گسترده‌تر شدن بحران انسانی گرفته شود.

ما البته به این نکته آگاهیم که بی‌ثباتی‌ها و تهدیدات امنیتی از جمله مشکلاتی هستند که همه‌ی مناطق افغانستان درگیر آن می‌باشند. با این‌حال، آن‌چه که مردم هزاره را در مقابل این تهدیدات آسیب‌پذیرتر از سایرین می‌سازد، واقعیات تاریخی است که نشان می‌دهد قوم هزاره به صورت تاریخی برای قرن‌های مداوم تحت تبعیض و تعقیب و آزار سازمان‌یافته  بوده‌اند. قتل عام‌های هزاره‌ها به دست گروه طالبان در زمان حکمرانی شان بر افغانستان در دهه‌ی ۱۹۹۰ میلادی، یادآور قتل عام‌های گسترده‌ای هست که مردم هزاره‌ در دهه‌ی ۱۸۷۰ با آن مواجه شد.

پس از سقوط رژیم طالبان، هزاره‌ها با روی باز به استقبال ارزش‌های انسانی چون دموکراسی، آموزش و حقوق زنان رفتند. این دستاوردها در سایه‌ی فداکاری و خون‌بهای انسان‌های بسیاری از جمله شهروندان جامعه‌ی جهانی در افغانستان به دست آمد. هزاره‌ها در دوران جدید امید داشتند که پایان دوران آزار و تبعیض تاریخی خود را شاهد خواهند بود. به همین خاطر به عنوان مثال، جاغوری که یکی از ولسوالی‌های مورد حمله می‌‌باشد، یکی از بیش‌ترین نرخ‌های سوادآموزی و مشارکت دختران و زنان در مکاتب را دارد. ولسوالی‌های مالستان و ارزگان خاص که مورد حمله‌ی طالبان قرار گرفته‌اند نیز پیش‌رفت‌های دموکراتیک مشابهی را داشته‌اند. حملات اخیر طالبان که در ادامه‌ی حملات مداوم تروریستی به هزاره‌ها در دوران پس از سقوط رژیم طالبان است، نه‌تنها تمام این دستاوردهای گران‌بها را به خطر می‌اندازد، بلکه برای هزاره‌ها یادآور و زنده کننده‌ی ترس از تکرار دوران تاریک تاریخی هزاره‌ها است. البته که این حملات علیه مردم صلح‌جوی هزاره دستاوردهای کل کشور افغانستان در دوران پس از طالبان را نیز بر باد خواهد داد و باعث بدتر شدن شرایط ناامنی و از دست رفتن تمام دستاوردهای دموکراتیک شده و منجر به رنج تمامی مردم افغانستان خواهد شد.

برای جلوگیری از سقوط افغانستان به قهقرای دوران حکمرانی طالبان، ما تقاضا داریم تا حداقل امکان حفاظت و دفاع نظامی مناسب در اختیار ولایات هزاره‌نشین قرار داده شود. برخلاف تهدیدات گسترده، ارتش افغانستان در تمام ولایات مرکزی هزاره‌نشین حتی به اندازه‌ی یک کندک نظامی نیز حضور ندارد. امید می‌رود که حداقل حضور نظامی ارتش ملی افغانستان بتواند جلوی فجایع و جنایات علیه هزاره‌ها را بگیرد و دیگر شاهد فجایعی مثل آن‌چه که در ولسوالی میرزاولنگ به دست گروه‌های تروریستی طالبان و داعش اتفاق افتاد و منجر به کشته شدن ۳۶ غیرنظامی گردید، نباشیم.

اما فراتر از همه‌ی این موارد، ما جامعه‌ی جهانی را ترغیب می‌کنیم تا از دستاوردهای حقوق بشری در جریان گفتگوهای به اصطلاح صلح با طالبان حفاظت کند و در برابر آن‌ها حساسیت به خرج دهد. افغانستان خسته از جنگ فرسایشی و طولانی است و هیچ کسی بیش‌تر از مردم در محاصره‌ی هزاره خواستار صلح نیست. با این‌حال امیدواریم شما به عنوان دبیرکل سازمان ملل متحد، به دولت افغانستان و همچنین جامعه‌ی جهانی یادآوری نمایید که هرگونه اقدامی که به قیمت از دست رفتن دموکراسی و موازین حقوق بشری، باعث به قدرت رسیدن طالبان شود، هیچ‌گاه در نهایت منجر به صلح و عدالت نخواهد شد.

با احترام

نام کامل

تاریخ

امضا