بنام آن که انسان را آفرید تا آزاد زندگی کند
–
حوادث و رویدادهای تروریستی چندسال اخیر، به وضوح ثابت ساخته است که حلقات معلوم و مجهول، با طرح و سازماندهی حملات تروریستی هدفمند و سیستماتیک، بدنبال حذف هزاره ها از صحنه سیاسی، اجتماعی و اقتصادی افغانستان هستند. محرومیت هزاره ها از منابع اقتصادی، ثروت ملی، پروژه های توسعه ای و انکشافی و مشارکت در ساختار سیاسی در سالیان اخیر و به ویژه انحراف پروژه بزرگ ملی لین برق ۵۰۰ کیلوولت ترکمنستان از مسیر بامیان – میدان وردک، یکی از مهم ترین موارد قابل بحث در سالیان اخیر بوده است. بدنبال هدف قرار گرفتن اماکن مقدس مذهبی، سرکوب حرکت های مدنی و محدود ساختن فضا برای راه اندازی هرگونه حرکت اعتراضی – مدنی، رویداد تروریستی انجام یافته در مرکز آموزشی موعود در غرب کابل که در نتیجه آن بیشتر از ۶۰ تن از دانش آموزان بگونه وحشیانه قتل عام گردیدند، این امر را ثابت می سازد که طرح حذف هزاره ها بعد دیگری نیز بخود گرفته است و آن ایجاد اهرم بازدارنده در برابر رشد و پیشرفت علمی هزاره ها و سد کردن راه آنان در مسیر راهیابی به مدارج بالای علمی – تحصیلی می باشد.
با این وجود، سکوت ننگین و پرسش برانگیز حکومت وحدت ملی و عدم اتخاذ تدابیر پیشگیرانه امنیتی برای تامین امنیت شهروندان و بخصوص هزاره ها، محدود سازی فضای آزادی بیان و حرکت های اعتراضی توسط حکومت، هرگونه اعتماد و اعتبار را نسبت به حکومت افغانستان سلب کرده است.
تنها راه باقی مانده برای مردم هزاره در افغانستان مراجعه به نهادها و سازمان های بین المللی و به ویژه سازمان ملل متحد را میتوان عنوان کرد. نهادی که با توجه به اعتبار بالای جهانی و تاثیرگذاری در تعاملات جهانی و عملکرد حکومت های کشور های دنیا، میتواند نقش خوبی را درین میان به عهده بگیرد.
بنابرین شماری از اعضای جنبش روشنایی و فعالین مدنی بامیان، به نشانه اعتراض، در برابر دفتر یوناما در بامیان، دست به اعتصاب غذایی زده اند تا درد و رنجی تاریخی را که از ناحیه اعمال سیاست حذف و تبعیض سیستماتیک متحمل شده اند، در معرض نمایش و دید جهانیان قرار دهند.
بدین اساس، خواسته های اعتصاب کنندگان به شرح زیر مطرح میگردند:
۱- سرمنشی سازمان ملل متحد و نهادهای زیرمجموعه آن در افغانستان، ضمن به رسمیت شناختن نسل کشی هزاره ها، باید با دخالت مستقیم در اوضاع و بررسی همه جانبه قضایا، هرچه زودتر با اعمال فشارهای موثر بر حکومت افغانستان، جلو کشتار هدفمند و نسل کشی هزاره ها در افغانستان را بگیرند.
۲- جامعه جهانی و کشورهای حامی افغانستان، باید با دخالت مستقیم در قضایای جاری، با بررسی و واکاوی رویدادهای وقوع یافته، رسالت انسانی خویش را در قبال نسل کشی انسان های بیگناه هزاره در افغانستان به انجام برسانند.
۳- سازمان ملل متحد و جامعه جهانی باید با اعمال فشارهای مستمر و موثر بر حکومت وحدت ملی، این حکومت را وادار سازد تا مکلفیت های قانونی خویش را انجام داده و ضمن فراهم سازی زمینه راه اندازی حرکت های مدنی، به خواسته های برحق مدنی مردم و بخصوص هزاره ها توجه نموده و به آنان رسیدگی نماید.
در آخر قابل یادآوریست که اعتصاب غذایی الی اقدام عملی و عینی توسط سازمان ملل متحد و جامعه جهانی و اتخاذ تدابیر موثر و کارساز در برابر نسل کشی هزاره ها، ادامه خواهد داشت.
بااحترام
اعتصاب کنندگان ولایت بامیان
۲۶ اسد ۱۳۹۷- بامیان