نویسنده: آیدا اصغری
در جریان دو هفته گذشته بیش از ۱۵ پناه جو از ناروی به‌صورت اجباری اخراج شده است. در بین این پناهجویان کودکان ، زنان بی‌سرپرست ودومعلول نیز شامل هست.
چندین پناه‌جوی دیگر در انتظار اخراج در زندان تروندوم نزدیک فرودگاه اسلو زندانی‌اند و یکی از این پناهجویان به مدت بیش از چهار هفته بدون ارتکاب هیچ جرمی در توقیف به سر می‌برد.
روز دوشنبه هفته جاری ۲۳/۲/۲۰۱۵ پلیس ناروی سه پناه‌جوی دیگررادپورت کرد. یکی از این پناهجویان ازولایت غزنی ولسوالی جاغوری بود. می گویند وزارت امور مهاجرین این پناهجو را به خاطر نا امن بودن راه های منتهی به ولسوالی جاغوری تحویل نگرفته و دوباره به ناروی فرستاده انداما دو پناه‌جوی دیگر حالا در کابل‌است.
هفته گذشته وزیرامورمهاجرین طی مصاحبه با رادیو سویدن گفت که وضعیت افغانستان از زمان توافق‌نامه‌ای که در سال ۲۰۱۱ با جماهیر انوری وزیر امور مهاجرین سابق امضاشده فرق کرده و حالا نیاز است تا توافق‌نامه جدید با درنظرداشت وضعیتی فعلی افغانستان امضا شود و یا هم در توافق‌نامه قبلی تجدیدنظر صورت گیرد.
او گفت وضعیت امنیتی در بسیاری از مناطق افغانستان امن نیست و ازجمله بسیاری از ولسوالی های غزنی خارج از کنترول دولت افغانستان است.
وزیر امور مهاجرین در این مصاحبه گفت که نامه‌ای را به چند کشور اروپایی و ازجمله ناروی نوشته است و از این کشورها خواسته تا بعدازاین پناهجویان را دپورت نکنند و در غیرآن صورت افغانستان مرزهایش به روی پناهجویان دپورت شده خواهد بست و آنها را از فرودگاه کابل به کشور مقصد دوباره روان می‌کند.
اما دولت ناروی می‌گوید تا هنوزهیچ نامه‌ای از وزارت امور مهاجرین دریافت نکرده و بر اساس توافق‌نامه‌ای که با دولت افغانستان دارد پناهجویان را دپورت می‌کند.
من دو نامه از وزارت امور مهاجرین و وزارت خارجه افغانستان دارم که به تاریخ های ۱۷ و ۱۸ فبروری در مورد یکی از فامیل های دپورت شده عنوانی سفارت ناروی در کابل نوشته شده. اما نامه ای را که وزیر امور مهاجرین در مورد توقف کامل دپورت پناهجویان از آن در مصاحبه خود یاد کرد تا هنوز در هیچ جایی به نشر نرسیده و خود وزیر می گوید که نامه را فرستاده اما نمی داند تا هنوز به کشورهای متبوع رسیده یا نه.
یکی از دلایلی که پناه جویان در ناروی جواب منفی می گیرند این است که به نظر اداره مهاجرت ناروی افغانستانی های که در دیگر مناطق افغانستان مشکل دارند می توانند در کابل ویا هرات و مزار زندگی کنند.
وزیر امور مهاجرین در این مورد می گوید که افغانستان بیش از هفت میلیون مهاجر دارد و ناروی با این جواب خود کشور های دیگر را نیز تشویق به دپورت پناهجویان می کند در حالیکه کابل با جمعیتی که حالا دارد نمی تواند میزبان تمام پناه جویان دپورت شده باشد.
یکی از کارمندان وزارت امور مهاجرین در پیامی به من نوشته است که ما تمام کوشش خود را کردیم تا آن سه پناهجو را از فرودگاه کابل دوباره به ناروی بفرستیم اما پلیس‌های فرودگاه کابل آنها را تحویل گرفت.
قبلاً گزارش‌های به نشر رسیده بود که پلیس فرودگاه کابل از پلیس‌های کشورهای اروپایی که پناهجویان دپورت شده را همراهی می‌کنند رشوت می‌گیرد تا پناهجویان اخراج شده را تحویل بگیرند.
در ناروی جنجال در مورد اخراج پناهجویان همچنان ادامه دارد. ارگان‌های دفاع از حقوق بشر، بعضی از احزاب این کشور، نماینده‌های پارلمان بارها در مورد اخراج اجباری پناهجویان اعتراض کرده‌اند و دو بار رئیس دادگستری ناروی را به پارلمان خواسته‌اند. کمیته رسیدگی به شکایات پارلمان ناروی بار دیگر از وزیر دادگستری ناروی خواسته است که به پارلمان بیاید و به ۱۲ سؤال جدید اعضای این کمیته جواب دهد.
اگر دولت افغانستان نصف همان حس مسئولیتی را که ارگان‌های دفاع از حقوق بشر ناروی و بعضی از احزاب این کشور در مورد سرنوشت پناهجویان افغانستان داشته باشد اخراج اجباری پناهجویان به‌زودی حل خواهد شد اما متأسفانه چنین انتظاری از دولت فاسد افغانستان غیرواقع‌بینانه است.