گزارش از: مهدی مدبر
تاریخ: ۲۹ جولای ۲۰۱۴
صبح امروز(سه‌شنبه)، صدها تن از شهروندان دایکندی، در اعتراض به کشتارهای بی‌رحمانه ی اخیر شهروندان افغانستان، دست به مظاهره و راه پیمایی زدند. این مظاهره، ساعت ۸ قبل از ظهر از عیدگاه آغاز و تا چوک عمومی پیش روی تعمیر ولایت، با سردادند شعارهای ضد تروریزم و ضد طالبانیزم ادامه یافت و باالاخره با خوانش قطعنامه‌ی ۸ ماده ی به پایان رسید. مظاهر کننده‌گان با حمل پلاک کارت‌ها و شعارهای، نظیر” طالبان ارگ نشین، خاینین، خایینین، طالبان روسیاه، جایی‌تان لیست سیاه، طالب برادرم نیست، او قاتل من است، می‌کشند، می‌کشند و سپس آزاد می‌شوند و… انزجار شان را نسبت به توحش و بربریت ابراز داشته و یک صدا خواهان دستگیری عاملان این رویدادها گردیدند.
جواد دادگر ریس دفتر ولایتی دایکندی، کمیسون مستقل حقوق بشر و یکی از اشتراک کننده‌گان این مظاهره به قتل رساندن وحشیانه ۱۴ تن از باشنده گان ولایت غور، کشته شدن ۹۰ تن از باشنده گان ولسوالی ارگون در ولایت پکتیکا، در اثر یک حمله انتحاری و سایر حملات دهشت افگنانه ی روزهای اخیر در افغانستان را محکوم نموده و از حکومت افغانستان خواستند که در برابر تفکر طالبانیزم موضع مشخص اتخاذ نمایند و عاملین این رویدادها را گرفتار و به جزای اعمال شان برسانند.
سودابه موحدی یکی دیگر از اشتراک کننده‌کان راه پیمایی، در دایکندی می‌گوید، رویدادهای غم انگیز چون فاجعه غور، اولین رویدادی نیست که اتفاق می‌افتد و آخرینش نیز نخواهد بود. او می‌افزاید طی سالهای متمادی، رخدادهای وحشتناک بشری برمبنایی تعصبات قومی در افغانستان به وقوع می‌پیوندد، مقصر درجه اول این گونه رویدادها دولت است. زیرا دولت تنها مرجع است که مسولیت حفظ جان شهروندانش را به دوش دارد. خانم موحدی می‌افزاید دولت باید با اتخاذ سیاست‌های روشن در قبال امنیت شهروندان از بروز حادثات این چنینی جلو گیری کنند نه اینکه زندانیان طالب را که قاتل و دشمن قسم خورده ای ملت افغانستان است را از زندان‌ها رها کنند.
مظاهره کننده گان در دایکندی با خوانش یک قطع نامه ۷ ماده ی به تظاهرات شان خاتمه دادند اما هشدار دادند در صورت که به خواست‌های آنان توجه صورت نگیرد و عاملان فاجعه ی غور دستگیر و مجازات نشوند آنان به اعتراض‌های مسالمت‌آمیز و مدنی شان ادامه خواهد داد.
در رویداد غم‌انگیز پنج شنبه شب (۳ اسد) در ولایت غور ۱۴ فرد ملکی آن ولایت صرف به جرم تعلق به قوم هزاره، هدف رگبار قرار گرفتند. یک عروس وداماد و زنان و کودکان نیز شامل قربانیان این رویداد می شوند. پیش از این نیز شهروندان و فعالان مدنی در ولایات هرات، بلخ، بامیان، غور، و کابل طی روزهای متوالی دست به راهپیمایی و مظاهره زده بودند.
