کامران میرهزار
حکومت افغانستان ارگو را گورستان دسته جمعی اعلام کرده است. اگر فردا یا فردای دیگر چنین حادثه ای جای دیگر اتفاق افتد، این حکومت یا حکومت بعدی که از اعضای مافیای فعلی تشکیل می شود، آنجا را هم گورستان دسته جمعی اعلام می کند. ارگ ریاست جمهوری این روزها هم مانند قبل محل رفت و آمد و جلسات اینگونه افراد می باشد:
افراد قبایلی
طالبان نکتایی دار و تنبان پوش
اخوانی های نکتایی دار و تنبان پوش و کوچی
مجاهدینی که سهم جهاد شان را ۱۳ سال غارت کرده اند
صاحبان هزاران جریب زمین زیر کشت کوکنار/ خشخاش
و کسانی که دارایی مردم را اختلاس می کنند
اعضای این مافیا که ترکیب آن با همه شاخه های آن قابل شمارش و نام گرفتن می باشد، برای مردم بدخشان و ولایات دیگر کاری انجام نمی دهند که بماند، حتا مستقیم و غیر مستقیم در کار کشتن ما می باشند. آیا ما به ظاهر باقی مانده ها همچنین می خواهیم در انتظار کشته شدن خود باشیم و این مافیای چند سره، گورستان های دسته جمعی بزرگ و بزرگتر درست کرده و اعلام کند؟
آیا همین حالا می توانیم کشته های خود را شمار کنیم؟ آیا افغانستان همین حالا گورستان بزرگی برای ما به ظاهر زنده مانده ها نیست؟