نویسنده: فعالان مدنی “خیمه ی تحصن فریاد مشترک” کابل
طالبان دشمن مردم ما است
هموطنان آزاده
چنان‌که در جریان هستید، حاکمیت سیاسی کشور طی چندسال اخیر با سیاست مماشات و استمالت نسبت به جریان تروریستی طالبان، روند صلح و دموکراسی را با خطر جدی مواجه ساخته و تمامی دست‌آوردهای ۱۲ ساله‌ی اخیر را به سوی پرتگاه نابودی سوق داده است.
این روند که فاز اولش با دسته‌بندی این جریان تروریستی به «میانه‌رو» و «تندرو» توسط حاکمیت سیاسی آغاز گردید، با سکوت سنگین مردم، نهادهای سیاسی، اجتماعی و مدنی، رسانه‌ها و حتا نیروهای بین‌المللی حامی دموکراسی، رفته‌رفته جری‌تر شد و در چرخشی دور از انتظار همگان، آنان را برادر خطاب نمود.
زمانی که این رویکرد ضدمردمی با واکنش جدی مواجه نگردید، دست آخر و با بی‌شرمی هرچه تمام‌تر رهبریت جنایت‌کار تروریست‌ها را شهید اعلام نموده و بدین‌گونه خود را آشکارا در برابر اراده و دیدگاه مردم قرار داد.
روند پرشتاب مردم‌ستیزی حاکمیت سیاسی، شوک سختی بر فعالان مدنی وارد نمود و آنان را به واکنش نسبت به آن واداشت. در این میان تعدادی از فعالان مدنی که پیش از این نیز از مواضع شفاف و قاطعی نسبت به دموکراسی‌ستیزی حاکمیت برخوردار بوده‌اند، حرکت اعتراض جمعی خود را آغاز نمود و با اکسیون تحصن، در برابر روند طالب‌پروری حاکمیت سیاسی با مطالبات جدی و شفاف خود ایستادگی نمود.
گرچه آغاز شدن چنین حرکتی عده‌ای را ناسنجیده علیه ما برآشفت و بهانه‌گیری‌های کودکانه‌ای چون «بزرگ و غیرمحقق بودن خواسته‌های تحصن» را به‌میان کشید، اما با مقاومت‌های آگاهانه و دلیرانه‌ی متحصنین، مطالبات موردنظر راهش را میان مردم، نهادهای اجتماعی ـ مدنی و رسانه‌ها باز نمود، تا جایی که امروزه مطالبه‌ی عمده‌ی ما (معرفی طالبان به‌عنوان دشمن مردم افغانستان) که در اوایل با نقد و مخالفت‌های جدی برخی از حلقات و نهادها روبه‌رو شده بود، ورد زبان رسانه‌ها و اکسیون‌های مدنی جامعه قرار گرفته و حا در سخنان تلوزیونی چهار نماینده‌ی نامزدان انتخاباتی نیز با جدیت مورد بحث قرار گرفت، و این نمایان‌گر واقعیت همگانی شدن خواسته‌های سنجیده‌ی ما است.
در این راستا حرکت روز گذشته‌ی جمعی از نهادهای مدنی که برای اولین بار موضع قاطع و شفافی در برابر جریان تروریستی طالبان مطرح نمود، دلیل روشنی بر صحت رویکرد منطقی ما دارد.
ما ضمن اعلام پشتیبانی کامل از تمامی اقدامات مدنی‌ای که در جهت منافع مردم، دموکراسی و صلح صورت می‌گیرند، معتقدیم که رویکرد رسانه‌ها مبنی بر بایکوت خبری جریان تروریستی طالبان علی‌رغم نیت خیری که در پس آن قرار دارد و نشان از ابراز خشم رسانه‌ها نسبت به این جریان آشوب‌گر و انسان‌کش می‌باشد، در عین حال می‌تواند برای مدتی روند افشای جنایت‌های ددمنشانه‌ی تروریستان را با رکود و سکوت مواجه سازد که جای بسی نگرانی خواهد بود.
زیرا طالبی که عاری از هرگونه اندیشه‌ی انسانی بوده و تمامی رفتارهایش بر کشتار و جنایت استوار می‌باشد، هر آن ممکن است دست به جنایت تازه‌ای بزند که با بایکوت خبری آن، ماهیت و اقدامات جنایت کارانه‌ی‌شان از دید مردم و جامعه‌ی جهانی پنهان و مکتوم خواهد ماند.
بنابراین ما ضمن احترام گذاشتن به پندار و قصد این جمع رسانه‌ها، پیشنهاد می‌کنیم تا به‌جای بایکوت خبری اقدامات جنایت‌کارانه‌ی طالبان تروریست، در رابطه با بایکوت خبری حامد کرزی و همفکرانش در «ارگ»، به‌خاطر هم‌سویی آنان با این جریان تروریستی و نیز اشاعه‌ی توهم در سیاست داخلی و خارجی کشور، تصمیم قاطعی بگیرند.
سکوت را بشکنید، شاید قربانی بعدی شما باشید
کابل دوشنبه ۴ حمل ۱۳۹۳