نویسنده: حسین زاهدی
اینان نیز میتوانستند راست راست راه بروند، کنار خانواده هایشان باشند، تلویزیون تماشا کنند و از دیدن فیلم ها هندی و آمریکای و سریالهای ترکی لذت ببرند، برای عید نوروز نیز آمادگی بگیرند و یا این ۲۲ روز گذشته و نمیدانم چند روز آینده را در سفر دوبی میرفتند و از هوای گرم و پرسه زدند در بازارهای شیک ابوظبی خاطرات خوش در ذهن شان ثبت کنند. میتوانستند بگویند گوربابای طالب ! که برادر ناراضی خوانده شود یا خواهر ناراضی! یا هم دشمن مردم افغانستان؛ اصلن به ما چی ربط دارد! مگر ما چهار نفر “حسن غمکش” هستیم که بخواهیم به مشکلات خانواده شهدای نیروهای مسلح رسیدگی شود و معاش سربازان باید بیشتر باشد تا حداقل از نگاه اقتصادی مشکلات شان کم باشد .
بلی! میتوانستند مثل هزاران شهروند این کشور همان کنند! و یا مثل صدها کارمند دولت و نماینده های پارلمان به سفرهای خارجی خاطره انگیز بروند و از زندگی لذت ببرند.
۲۲ روز را در خیمه نشستند بیماری را متحمل شدند تن شان از سرما لرزید، خانه و خانواده را ترک کرده اند، برف و باد و باران شدید کابل یخن شان را گرفت که جمع کنید این خیمه را و بروید به زندگی تان برسید به کار و دفترتان برسید، اما هیچ کدام موانع نتوانست این چهارتن را از راه که برای خواسته های انسانی و انساندوستی شان انتخاب کرده اند منصرف سازد. از آنان باید آموخت که چگونه مبارزه کرد، چگونه ایستادگی نمود و چگونه ایثار و فداکاری نمود.
دیروز که خبر انفجار مرگبار میمنه را شنیدم و ده ها تن از هموطنان بیگناه ما به خاک و خون کشانده شد تنم لرزید و ذهنم به خیمه نشینان “خیمه فریاد مشترک” متمرکز گردید که آنان نیز جانشان در خطر میتواند باشد، آنان نیز میتواند هدف حمله مرگبار برادران و خواهران ناراضی قرار گیرد، اصلن چه قربانی و هدف بهتر از اینان که میخواهند به مردم افغانستان و مسوولین دولتی بگویند که طالبان این اهریمنان عصر دشمن مردم افغانستان هستند نه برادران ناراضی. آیا سزاوار نیست که در این شب و روزهای عید نوروز به پاس مقاومت و ایستادگی این چهارتن زهرا سپهر، ریحانه عزیزی، کاظیم وحیدی و سخیداد ناصری حداقل از طریق شبکه های اجتماعی مثل همین صفحه ی فیسبوک از آنان تشکر و تمجید نمود، و خواسته های “خیمه فریاد مشترک” را خواسته های خود دانست و با آنان یکجا فریاد بر آورد که طالبان دشمن مردم افغانستان است نه برادر ناراضی!
درود بر خیمه نشینان “خیمه فریاد مشترک” که پس از ۲۲ روز مقاومت، هنوز مصمم و ایستاده ید.
نوروزتان در درون این سنگر مبارک باد!
