نویسنده: بصیر آهنگ
حسین زاهدی روز نامه نگار و فعال اجتماعی- فرهنگی که مدت ده سال بود درغربت زندگی می‌کرد روز چهار شنبه ۲۱ اگست ۲۰۱۳ به افغانستان بازگشت.
آقای زاهدی دراقامت کوتاه خود در افغانستان قرار است از بعضی مکاتب و مراکز فرهنگی نیز بازدید کند و رشد فرهنگ، آموزش و پرورش و ترقی پس از سقوط طالبان را از نزدیک شاهد باشد. زاهدی به دلیل فعالیت های حقوق بشری و روزنامه نگاری اش معروف است.
او در طول شش سال اقامتش در کشور کانادا به دلیل فعالیت های خستگی ناپذیرش؛ یکی از چهرهای جوان و تاثیر گذار در میان افغانستانی‌های ساکن کانادا به شمار می‌رود.
بجا است از چهره‌های جوان و دلسوز چون آقای زاهدی تقدیر و تمجید شود، زاهدی مربوط به نسلی است که در داخل افغانستان هیچ گاهی فرصت نفس کشیدن را نداشته است، نسلی که به خاطر جنگ‌های خانمان سوز داخلی یک تعدادشان ناخواسته به ابزار جنگی تبدیل شدند و تعداد دیگری که مجال فرار از خشونت جنگ را یافتند نیز در اردو گاه‌های فاشیستی کشورهای بیگانه تا حد جنون با تحقیر و توهین رو برو شدند.
اما با وجود همهٔ این مشکلات عدهٔ معدودی از این نسل برفشارهای غربت تن نداده و با تلاش پی گیر و هدفمندشان دلسوزانه برای فردای خوب‌تر فعالیت شان را ادامه دادند.
آقای زاهدی در شش سال زندگی در کشور کانادا، همواره دلسوزانه به تلاش و مبارزهٔ خویش علیه تبعیض و نابرابری ادامه داده و با حضور در تمام فعالیت‌های فرهنگی و اجتماعی کوشیده است برای رقم زدن فردای خوب‌تر برای هموطنانش، مسئولیت شهروندی خویش را ادا کند.
آقای زاهدی در کارهای روزنامه نگاری‌اش برای دفاع از حقوق پناهجویان و نهادینه شدن دموکراسی و عدالت در کشورش برای چندین وبسایت و مجله در داخل و خارج افغانستان قلم زده است. او در کارها و نوشته‌هایش همیشه جسور، صادق و بی پیرایه بوده است.
داکتر صبور سیاه سنگ شاعر، نویسنده و پژوهشگر افغانستانی مقیم کانادا در نوشته‌ای زیر عنوان «دوست دریا دل و دریا روان» آقای زاهدی رانویسنده ی فعال و نترس معرفی می‌کند و می‌افزاید: «در روزگاری که دو پهلو گفتن، دوست و دشمن را با هفت لایه استعاره و کنایه و اشاره فریفتن، از راستگویی رندانه گریختن، همزمان به میخ زدن/ به نعل کوبیدن و خواسته و نخواسته از آفتاب پرهیختن و در سایه لمیدن شناسه‌های» بیطرفی» و «بیغرضی» اند، نام حسین زاهدی را می‌توان بر فراز ستون آدم‌های بهینه سرشت نوشت «
آقای سیاه سنگ در قسمت دیگر از نوشته‌اش در باره آقای زاهدی چنین می‌نویسد: «دوست جوان و اندیشمندم پاکنهاد، نیکو سرشت، فرامرز، یکرو، ستره نگار، بهنویس و دلیر است. از شناسایی با او به خود می‌بالم».
کاوه غرجی شاعر و روزنامه نگار مقیم ناروی در مورد اقای زاهدی می گوید: «اقای زاهدی جوان فعال و پر تلاش است. او در این عصر بی حوصله گی که غم نان و زندگی خیلی ها را در غربت گرفتار خود کرده در جمع پناهجویان و پناهندگان افغانستانی در کانادا پر تلاش ظاهر می شود و به خاطر کشتار های هدفمند هزاره ها در کویته و دیگر هموطنان ما در گوشه و کنار افغانستان تا حالا چندین تظاهرات را با دوستانش راه اندازی کرده است.
نوشته هایش در مورد حقوق بشر و مسایل مختلف دیگر نشان دهنده سخت کوشی و تعهد او در مقابل مام وطن و مردم افغانستان است. حس مالکیت ومسوولیت به وطن و مردمش در وجود جوانانی همچون زاهدی دلیل بقای کشور ماست.
بازگشت این دوست فرهیخته را خیرمقدم گفته و برایش صحتمندی و موفقیت آرزومندم.