تظاهرات فعالان مدنی در کابل” پرونده ی قتل شکیلا را باجدیت پیگیری کنید”

محمد هادی رویش

این تظاهرات از سوی کمیته ی دفاع از زنان قربانی خشونت راه اندازی شد. در این تظاهرات نهاد های جامعه ی مدنی، فرهنگیان، روشنفکران، دانشگاهیان و صد ها تن از باشندگان کابل، مقابل در ورودی پارلمان افغانستان به خاطر پی گیری نکردن پروند ی قتل شکیلا ، دست به اعتراض نمادین زدند. این اعتراض کنندگان که دهن شان را با تکه های سفید که روی آن علامت “ضرب در” کشیده شده بود بسته بودند.اعتراض کنندگان مدت ۳ ساعت کنار جاده مقابل پارلمان کشور ایستاده، و ورق های را که روی آن اسم شکیلا به رنگ سرخ نوشته بود ، به نشانه ی اعتراض به دست گرفته بودند.

بانو جمیله جویا یکی از اعتراض کننده ها و فعال مدنی در کابل ، قتل شکیلا را جنایت نا بخشودنی دانسته گفت:” قتل شکیلا یک عمل سریح ضد بشری است و عاملان آن باید محاکمه شود. ما در اینجا آمده ایم تا به پارلمان، دولت و مردم افغانستان بگوییم که نگذارند خون شکیلا پا مال شود. “

کاظم وحیدی یکی دیگر از فعالان مدنی که در این تظاهرات اشتراک کرده بود گفت:” شکیلا در منزل یکی از اعضای شورای ولایتی بامیان به قتل رسیده است. از آنجایی که برادر کسی که مظنون به قتل شکیلا دانسته می شود،عضو شورای ملی می باشد، وتلاش می نمایند پرونده ی قتل شکیلا را منحرف کند. ما اینجا گرد هم آمده تا به همه بگوییم که اگر پرونده ی قتل شکیلا درست و عادلانه پی گیری نگردد،‌دست به تظاهرات گسترده تری خواهیم زد.”

علی قادری فعال مدنی درکابل در مورد حضورش در این تظاهرات گفت:” ما میخواهیم این پرونده سیاسی نشود و به صورت حقوقی و عادلانه پی گیری گردد.کسانی که دست به ارتکاب جرم می زنند، در هر مقام که قرار داشته باشد باید بر اساس قانون محاکمه شود.”
دربین تظاهر کننده گان علم برادر شکیلا نیز حضور داشت. در گفت و گویی کوتاهی که با علم داشتم از او در مورد قتل شکیلا پرسیدم،‌او گفت :” خواهر من شکیلا در منزل سید واحدی بهشتی عضو شورای ولایتی بامیان به قتل رسیده است.

برادر سید واحدی بهشتی عضو شورای ملی است سعی می کنند تا پرونده ی قتل شکیلا را سامت ساخته و بر جرم برادرش سر پوش بگذارد. من به عنوان برادر شکیلا هیچ گاهی اجاز نمی دهم خون خواهرم پامال گردد. قاتلان خواهرم به جای انکه محاکمه شوند، آزادنه گشت و گذار می کنند. من اینجا آمده ام تا از پارلمان و حکومت افغانستان بخواهم که دوسیه ی قتل شکیلا را به شکل جدی و بی طرفانه پی گیری کنند.”

پس از یک ساعت و نیم، زلمی زابلی رییس کمیسیون سمع شکایات مشرانو جرگه میان تظاهرات کنندگان حاضر شد و از نماینده های اعتراض کنند گان خواست تا داخل پارلمان رفته و در این مورد بحث و گفتگو کنند. این بحث و گفت و گو ۴۵ دقیقه به طول انجامید.

پس از آن آقای زابلی وعده سپرد که در مورد پرونده ی قتل شکیلا جدی تر عمل خواهد کرد. زابلی گفت:” ما خواست های شما را به مجلس عمومی شورای ملی مطرح خواهیم کرد، و دادستان کل افغانستان، وزیر عدلیه و دادستانی بامیان را برای توضیح دادن در مورد پی گیری نکردن پرونده ی قتل شکیلا به شورای ملی فرا خواهیم خواند.” آقای زابلی همچنان وعده سپرد که پرونده ی قتل شکیلا را به منظور پی گیری کردن آن به کابل انتقال خواهد داد.

در پایان، قطعنامه ی از سوی زهرا سپهر فعال مدنی و نماینده ی کمیته ی دفاع از زنان قربانی خشونت به خوانش گرفته شد. در این قطعنامه موارد زیر به عنوان خواست های این تظاهرات کنندگان مطرح گردید:

۱. با آن که مطمئینا و به زودی تغییر و انتصاب تازه ای در ساختار عدلی ولایت بامیان پدید خواهد آمد و دادستان بامیان از کارش برکنار خواهد شد. این می تواند خوشایند باشد و امید نزدیک شدن به تحقق عدالت را ایجاد نماید، اما؛ ما با توجه به اعمال نفوذهای افراد غیرمسوول در پرونده، از دادستان بعدی می خواهیم تا استقلالیت و بی طرفی کامل خود را حفظ نماید و باید دست زورمندان رااز دخالت در روند عدلی ـ قضایی و به ویژه پرونده ی شکیلا کوتاه نماید.

۵- اینک بر همگان روشن گردیده است که کمیته ی دفاع از زنان قربانی خشونت در پیگیری اقدامات زن ستیزانه کاملا جدی می باشد. ما نیز متقابلا به همگان قول می دهیم که برای رسیدن به مطالبات خود ضمن استفاده از تمامی شیوه های قانونی و مدنی، سخت سرانه و بدون مصالحه و با قاطعیت به راه خود ادامه خواهیم داد. چنانچه به خواسته های قانونی و حقوقی ما توجه نگردد ما دامنه ی اعتراضات خود را با استفاده از روش های تازه گسترش خواهیم کرد.

شکیلا دختری ۱۶ ساله در۷ حوت سال ۱۳۹۰ در خانه ی سید واحدی بهشتی عضو شورای ولایتی بامیان به قتل رسید. این در حالی است که چندی قبل نیز چندین تظاهرات در کابل و بامیان به خاطر پی گیری نشدن قتل شکیلا راه اندازی شده بود.