هزاره های مقیم استرالیا با مدیریت فدراسیون سراسری هزاره ها در این کشور(Australian Hazara Federation) از شهر های مختلف چون، سیدنی، ملبورن، بریزبین، ایدلاید، پرت و کانبیرا روزپنجشنه مورخ ۱۰/۰۵/۲۰۱۲ در پایتخت استرالیا (کانبرا) یک راه پیمایی گسترده را به راه انداختند.
این راه پیمایی بخاطر اعتراض و تقبیح نمودن سکوت پاکستان، جامعه بین المللی، کشورها و ارگانهای حامی وطرفدار حقوق بشر، نسبت به کشتار بی رحمانه هزاره ها در کویته پاکستان توسط شبکه های تروریستی و گروه های تندرو افراطی، راه اندازی شده بود. در این راه پیمایی بیش از دوهزار نفر از سراسر آسترالیا شرکت ورزیده بودند.
تظاهرات در سه مرحله به اجرا درآمد: مقابل ساختمان پارلمان آسترالیا، دفتر ملل متحد و سفارت پاکستان.
حوالی ساعت ده بجۀ قبل از ظهر هزاره های دردمند و معترض از شهرهای مختلف استرالیا که توسط اتوبوس های تدارک دیده شده از طرف فدراسیون و با موترهای شخصی خویش در کانبرا رسیده بودند، در مقابل ساختمان پارلمان فدرال استرالیا تجمع نموده و تظاهرات مسالمت آمیز خویش را آغاز کردند؛ راهپیمایان با شعار های مدنی ضد تروریزم (همچون: ما صلح می خواهیم! هزاره ها همانند سایر انسانها حق آزادی دارند! هزاره ها امنیت می خواهند! صدای ما برای حقوق مردم ماست!…)، از دولت فدرالی استرالیا تقاضا کردند تا موضوع کشتار هزاره ها را از طریق وزارت خارجۀ این کشور و سفارت پاکستان در کانبرا پیگیری نموده و دولت پاکستان را تحت فشار قرار دهد تا برای بررسی کشتار هدفمندانۀ هزاره های این کشور در شهر کویته، صادقانه عمل نموده و عاملین این جنایتها را به پای میز عدالت بکشاند. در آنجا سخنرانان از شهر های مختلف به قتل عام هزاره ها در پاکستان وسکوت مجامع بین المللی درین راستا ابراز نگرانی نموده و از حکومت فدرال آسترالیا خواهان کمک وهمکاری شدند.
معترضان خاطر نشان ساختند که نقش دولت استرالیا در حمایت از صلح جهانی و حمایت از حقوق بشر بسیار ارزنده است و باید از طریق مجاری سیاسی، دولت پاکستان را وادار نماید تا تروریستان را دستگیر نموده و به پنجه قانون بسپارد.
خانم فریده حسین، محصل رشتۀ روابط بین الملل و ژورنالیزم در دانشگاه کانبرا، که گرداننده گی این بخش را به عهده داشت هدف از تجمع آنروز را حمایت از حق زندگی برای انسانها در پاکستان خواند؛ ایشان با اشاره به کشتار هدفمندانۀ هزاره ها در چند سال اخیر در شهر کویته از قانون اساسی مصوبۀ سال ۱۹۵۶ پاکستان یاد آوری نمود که مطابق با آن تمامی تابعین این کشور از حقوق مساوی برای زندگی، امنیت، تجربۀ باورها وعقاید خویش برخوردارند و هیج تبعیضی نسبت به نژاد و مذهب شان روا نیست؛ وی گفت با توجه به این قانون و شدت گرفتن تبعیض و کشتار در برابر هزاره ها درین کشور، قطعا میتوان ابراز داشت که دولت این کشور از انجام وظایف خویش برای تامین امنیت جانی باشندگان این کشور نا کام مانده است و جامعۀ جهانی باید به وطیفۀ خویش برای حفاظت زندگی هزاره ها در پاکستان اقدام نمایند.
محترم حسین رضایت مسؤول عمومی فدراسیون سراسری هزاره های استرالیا اولین سخنران این تجمع بود که با ابراز تشکر از حضور گرم وشکوهمندانۀ مردم از سرتاسر استرالیا درین راهپیمایی، اهداف رسمی تجمع را تشریح کرد.
وی گفت که تجمع یک حرکت مدنی ومسالمت آمیزاست که بیانگر خصوصیت اجتماعی دوستی خواهی و صلح جوی مردم ماست ودر قسمتی از سخنانش چنین گفت: ” ما امروز از سراسر استرالیا، از ایالات مختلف و باطی صدها مایل راه به کانبرا مرکز و پایتخت قدرت و سیاست استرالیا و آنهم در برابر پارلمان ملی استرالیا آمدیم تا دولت و ملت استرالیا و سازمان ها و نهادهای بین المللی را برمظلومیت مردم غرقه درغم، ترس، اضطراب به شهادت بگیریم.
او گفت، ما امروز اینجا نیستیم تا دشمنی و جبهه ای جدیدی را برعلیه مردم و ملت خود بگشاییم. مرگ مرگ است چه در خانه ای ما باشد یا درخانه ای همسایه. ملت هزاره همواره زندگی و سعادت را برای تمام اقوام و ملل خواسته و هیچ وقت قاصد مرگ نبوده و نخواهد بود.
او بیان کرد، ما تندروی و افراط گرایی را بنفع و یا علیه مذهب، قوم خاص، نژاد خاص، زبان خاص و ملیت خاص مضر دانسته و دامن زدن به هریک از این دشمنی ها را ضد صلح، امنیت و هیزم ریختن به شعله های نفرت و کینه میدانیم.
حسین رضایت افزود، ما امروز اینجاییم تا دولت و ملت استرالیا، نماینده ای سرمنشی ملل متحد در اقیانوسیه و سفارت کبرای پاکستان در استرالیا را از رنج بیکران مردم خود در کویته پاکستان باخبر کنیم. ما اینجاییم تا راوی خون های بی زبانی باشیم که بی هیچ جرم از گلوی بریدۀ مردم ما جاری است. ما اینجاییم تا راوی اشک های آشکار و پنهان، ضجه های برخواسته از غم، تنهایی، بیکسی و مظلومیت مردم خود باشیم. ما امروز اینجاییم تا مسئولیت های انسانی این مقامات را به گوش شان برسانیم و به صراحت به آنها اعلام کنیم که بیشتر از ده سال است که آنها در انجام وظایف انسانی و حقوق بشری شان در قبال مردم هزاره در کویته و قرن ها است که در برابر ملیت هزاره در افغانستان کوتاهی کرده اند. فریاد های دادخواهی ما را کسی نشنیده و برای جراحت کشنده ای مرحمی نشده اند.
خانم حبیبه روشن محصل در دانشگاه “یوتی اس” به مشکلات جوانان هزاره در وضعیت نا امن پاکستان اشاره نمودند، که در بخش از سخنانش آمده بود” جوانان هزاره در پاکستان قربانی حملات تروریستان و افراط گرایان میگردند. آنها نمی توانند به تحصیلات شان ادامه دهند چون هر لحظه از طرف گروه های تروریستی تهدید می شوند. تروریستان نیز تلاش می کنند تا جوانان ها را بیشتر از بین ببرند. چون از توانمندی جوانان هزاره می ترسند.
وی گفت، حال، ما جوانان هزاره های خارج، باید تلاش کنیم که از طریق فشار های بیرونی، دولت پاکستان را وادار به تحفظ هزاره ها نماییم. باید درد آنهای را که چه در پاکستان و چه در افغانستان هستند، احساس کنیم و نگذاریم تا جوانان ما به کام مرگ بروند… از دولت استرالیا می خواهیم تا هر چه عاجل به کمک ما برسد.”
فرخنده اکبر فعال اجتماعی و کارشناس روابط بین ملل، از همه اشتراک کننده گان اظهار تشکر و سپاس نمود که این همه مسیرهای دور را پیموده اند و در آنجا جمع شده اند تا نسل کشی هزاره ها در شهر کویته پاکستان را محکوم کنند.
ایشان ضمن ابراز سخنان احساس برانگیزی، به مشکلاتی که دامن گیر هزاره ها شده است پرداخت و اشاره نمود که جامعه جهانی ودولت پاکستان کشتار هزاره ها را نا دیده می گیرند و تا هنوز هیچ یک از قاتلین هزاره تحت پیگرد قانونی قرار نگرفته اند.
ایشان تاکید کرد که کشتار هزاره ها بی هیچ تردیدی، می تواند یک “قتل عام” بحساب آید چون هزاره ها بخاطر هویت نژادی و عقاید مذهبی شان کشته می شوند.
وی ادامه داد ” کشتار هزاره ها باعث بروز خیلی از مشکلات روحی و روانی شده است، دانش آموزان از رفتن به مکتب و دانشگاه باز مانده اند، پدر ها نمی توانند به طرف کار های شان بروند! مریضان به درمانگاه ها رسانده نمی شوند! حتی خرید روز مره از بازار با وحشتی اینکه آیا میتوان به سلامت بخانه برگشت یا نه، همراه شده است.
او گفت، پس بیایید همه با هم از یک صدا به جامعه جهانی، سازمان ملل، حقوق بشر و دولت پاکستان بگوییم که قتل عام هزاره ها در شهر کویته پاکستان را توقف دهید و بیشتر ازین به جنایتها در برابر بشریت نباید ادامه داده شود”.
محترم آقایی لاری فرگاسون وکیل پارلمان فدرال نیز، شخصا در جمع معترضین پیوسته و پیامش را در جمع راهپیمایان ابلاغ نمود، وی از حرکت مدنی هزاره ها در رابطه با محکوم نمودن گروه های افراطی ستایش نموده و از هزاره ها اظهار قدر دانی کرد که همیشه یک مردم آرام و صلح دوست بوده اند.
ایشان که یکی از مدافعین حقوق انسانی هزاره ها میباشد، در قسمتی از صحبتهایش گفت “من به نوبه خود دولت پاکستان را محکوم می کنم، چون این وظیفه ی دولت پاکستان است که امنیت هزاره های کویته پاکستان را فراهم نماید، وظیفه ای که به شدت دولت پاکستان از انجام آن، ناکام بوده است!”
او گفت، “دولت فدرال آسترالیا باید به راه پیمایی شما توجه کند و به خواست های شما جواب دهد.”
ایشان سخنانش را با این وعده – که برای تامین حق اساسی هزاره ها یعنی امنیت جانی آنها، همیشه تلاشش را خواهد کرد – بپایان برده و محترم حسین رضایت به نمایندگی از تمام اشتراک کننده گان از آقایی لاری فرگاسون تشکر نمود که با مردم هزاره اظهار همدردی نموده برای رسانیدن صدای مظلومیت این مردم، به جمع آنها پیوسته است و از دولت آسترالیا خواست تا در رابطه به قتل عام هزاره ها تحقیق نماید، و اظهار داشت “ما منتظر جواب مثبت از طرف دولت آسترالیا هستیم”.
محترم آقایی “ایان رینتول” یکی از فعالان در امور مهاجرین نیز در جمع تظاهرات کننده گان سخنرانی نمود. وی نیز از حرکت مدنی هزاره ها تقدیر نمود و گفت که استرالیا باید صدای چهل هزار هزاره ای را که تابعیت کشور را دارند، نا شنیده نگیرد. باید دولت آسترالیا قتل هزاره ها در کویته پاکستان و سایر نقاط جهان را محکوم کند.
وی ضمن تذکر نام یک شرکت کننده در تظاهرات که پسر و پدرش را در حال عبور در مسیر راه بدست جنایتکاران در پاکستان از دست داده است، گفت “پس باید دولت استرالیا قتل عام هزاره ها را به صورت جدی تقبیح نموده و برای توقف آن تلاش نماید.
سخنگویی یکی از سناتوران مشهور و موثر حزب سبز در پارلمان آسترالیا ( سارا هنسن ینگ) نیز پیام این سناتور را برای تظاهرات کننده گان به خوانش گرفت.
در پیام این وکیل پارلمان تذکر داده شده بود : ” بسیار آرزو داشتم تا در جمع شما می بودم که متاسفانه بدلیل مشغولیتهای سیاسی در کانبرا نیستم؛ اما اینک پیامم را بهدف همدردی با شما و حمایت از خواسته های انسانی و برحق تان، روان نموده ام”؛
او ادامه داده بود “خیلی تکان دهنده است وقتی خبر نابودی هزاره را میشنوم، هزاره ها در گذشته، از مناطق شان به زور رانده شده اند وحالا دوباره به کجا باید بروند؟ من به تمام کمپ پناهجویان در استرالیا سفر کرده ام که پناه جویان هزاره درانجا نگهداری میشود. دولت استرالیا باید برای هزاره ها تحفظ جانی فراهم کنند. هزاره های بیجا شده گان مجبور ومستحق حمایتند”.
هم چنان یک هیات از طرف فدراسیون سراسری هزاره ها و تجمع کننده گان با وکلای پارلمان ملاقات نموده و قطع نامۀ تظاهرات را به آنها سپردند؛ محترم حسن غلام ، فرخنده اکبر،عارف نبی زاده وحسن غلام، با خانم جولی اوینز وکیل پارلمان از حزب حاکم، در دفترپارلمانی اش دیدار کردند.
درین دیدار هیات نمایندگی فدراسیون تقاضای تظاهرکننده گان را از دولت آسترالیا ابراز نموده و خواهان کمک آسترالیا برای پایان دادن به کشتار هزاره ها در کویته پاکستان شدند.
خانم اوینز ضمن عرض همدردی و مطالعۀ قطعنامه، گفت که ایشان حتما با وزیر خارجه آسترالیا در این رابطه صحبت نموده و خواستۀ راهپیمایان را دنبال میکند.
خانم آوینز همچنان مراجع دیگری را نیز به نمایندگی فدراسیون معرفی نمودند تا از ان طریق برای تامین خواسته های انسانی هزاره ها تلاش شود.
ایشان عدم حضور تعدادی زیادی از اعضای پارلمان در کنار تظاهرکننده گان را نشانۀ بی توجهی ندانسته و تاکید کرد که تمام اعضای پارلمان از حضور آنها با خبرند و پیامهای آنها را درک میکنند و دولت خواسته های شما را مورد بررسی قرار میدهد.
آقای داوود رضایی محصل رشتۀ اقتصاد قطع نامه ی را که فدراسیون هزاره ها بخاطر جلوگیری از قتل عام های هزاره ها در پاکستان ترتیب داده بود، در حضور معترضین، وکلایی پارلمان، روزنامه نگاران، مطبوعات و فعالان حقوق بشر به خوانش گرفت.
درین قطع نامه با خانواده شهدای اخیر شهر کویته اظهار همدردی شده و جنایت تندروان تروریست بشدت محکوم گردیده است.
عمدتا چهار نکته درقطع نامه گنجانده شده است:
۱- اشاره به مظلومیت، کشتار ومهاجرت جمعی هزاره ها در سدۀ اخیر،
۲ – شدت گرفتن جنایات ضد بشری افراط گرایان تروریست در برابر هزاره ها در سالهای جدید،
۳ – محکومیت این جنایت ها وسکوت وبی توجهی دولت پاکستان در برابر آن و ناکامی آن دولت از مسؤولیت قانونی شان در برابر تابعین این کشور
۴ – خواسته شدن از مجامع بین المللی بخاطر توجه جدی به وضعیت شکنندۀ هزاره ها در پاکستان و تلاش برای جلوگیری از نسل کشی درین کشور.
حوالی ۱۱:۴۵ قبل از ظهر راه پیمایی به سمت دفتر سازمان ملل آغاز شد که همۀ راهپیمایان با نظم کامل و رهنمای انتظامات و شعار دادن خواسته های شان حدود هزارو چند صد متر راه را پیموده و در برابر دفتر ملل متحد توقف نمودند تا خواسته های شان را برای توقف کشتار در کویته پاکستان ابراز دارند.
آقای عبدالخالق علی زاده از اعضای بخش فرهنگی فدراسیون، گرداننده گی این بخش را به عهده داشت؛ ایشان به تظاهرات کننده گان گفت که امروز هزاره ها از تمام نقاط آسترالیا دور هم جمع شده اند تا یک صدا شده و یک پیام را ابلاغ نمایند که آن عبارت است از حق زندگی وامنیت برای مردم ما در کویتۀ پاکستان.
ایشان گفت: “ما باید پیام خود را به جهانیان برسانیم که ما به حقوق بشر باورمند هستیم و اگرچه که میدانیم که برای تعدادی از جنایت کاران آدم کش که به برابری آدمها باور ندارند، ارزش و حقوق انسانی هیچ مفهومی ندارد، اما ما باور داریم که هنوز جهان پر از وجدانهای بیدار است و صدای انسانیت برای همدردی با مظلومان حتما به گوش انسانهای با وجدان جهان خواهد رسید.
وی گفت، ما امروز اینجا گرد هم نیامده ایم تا یک زندگی بهتر، شغل بهتر، و یا حق مشارکت سیاسی و اجتماعی تقاضا کنیم وبرای تسهیلات زندگی فریاد زنیم، بلکه آمده ایم تا از خود “زندگی” برای انسانها حمایت کنیم وصدای خود را به آن عده از انسان ها برسانیم که به حقوق انسانی باورمند هستند و “حق حیات” برای شان ارزشمند است و می خواهیم که توجه آنها را به کشته شدن صدها هزاره در پاکستان جلب کنیم و از آنهابخواهیم که از هر راه ممکن برای جلو گیری این کشتار بی رحمانه تلاش نمایند.
انجنیر جوان، حامد فیضی یکی از سخنرانان این قسمت چنین گفت: “خیلی خرسندم از اینکه همگی احساس مسولیت کردیم و یک روز را بخاطر دفاع از حقوق مردم خود از کارهای خویش مرخصی گرفته و گرد هم جمع شده ایم و این نشان دردمندی و احساس ماست در برابر سرنوشت مردم ما؛ سازمان ملل باید در نظر داشته باشد که دامن این تظاهرات خیلی گسترده است؛ مردم هزاره در تمام نقاط جهان بخاطر حمایت از مردم خود، راه پیمایی نموده اند.
او افزود، ما هزاره ها همیشه خواست های مشروع داریم و راه پیمایی های مسالمت آمیز ما بیانگر خواسته های مشروع وباورهای مدنی وانسانی ماست. اما تروریستها می خواهد ما را نابود کنند. ما امید می بریم که در پایان روز حد اقل توانسته باشیم پیام خود را به شما (سازمان ملل) و جهانیان رسانیده باشیم و آرزو داریم که سازمان ملل قضیۀ کشتار هزاره ها در کویته را جدی بگیرید وبه آن رسیدگی نماید.
محترم انجنیر علی کریمی صحبت کنندۀ بعدی این تجمع، مختصری از سرنوشت هزاره ها را در جریان تاریخ بیان نموده و به قتل عام شصت ودو فیصدی این مردم و آوارگی آنها به کشورهای منطقه، از جمله پاکستان اشاره نمود و گفت که این خیلی شکننده است که در دهه های اخیر هزاره ها دوباره به صورت بی رحمانه ای مورد قتل عام قرار میگیرند و درد آور تر از آن این است که هیچ اقدامی از طرف کدام نهادی صورت نی پزیرد و تروریست ها را مورد پیگرد قانونی قرار نمیدهند.
وی از تمام نهاد های بین المللی خواست تا در این مورد کاری انجام دهند و برای توقف کشتار انسانهای بی گناه در پاکستان تلاش نمایند.
در ادامه، خانم فرزانه اکبر نظری یکی از فعالین اجتماعی هزاره ها گفت ” شبکه های تروریستی عامل قتل عام های هزاره ها می باشند و آنها کمر به نابودی ما بسته اند؛ ولی ما هزاره های استرالیا و سراسر جهان باید به اثبات برسانیم که هزاره های پاکستان و افغانستان تنها نیستند ودر هر مرحله باید آنها را حمایت کنیم”.
ایشان ضمن کمک خواستن از ارگانهای ذیربط بین المللی برای توقف کشتار هزاره ها در شهر کویته، تاکید کرد که نجات ما از رنج کنونی وجلوگیری از اهداف شوم دشمنان انسانیت در برابر جامعۀ ما، فقط در سایۀ همبستگی ماست.
محترم حسین رضایت، حبیبه روشن و حسن غلام به نمایندگی از فدراسیون، به اساس تقاضای کمیشنری سازمان ملل به داخل دفتر این سازمان رفتند که با خود کمیشنر حقوق بشر در بخش استرالیا دیدار و گفتگو نمودند، آنها با تقدیم کاپی قطع نامه و بیان وضعیت شکنندۀ هزاره ها در کویته، خواهان توجه جدی ملل متحد به این قضیه شدند.
کمیشنر حقوق بشر با تاکید به این نکته که قضیه هزاره ها دارد به سمت یک نسل کشی می رود، اظهار داشته است که در این ده سال اخیر هزاره ها به صورت آشکار مورد شکار تروریستان قرار گرفته اند وتنها تظاهرات بدون اقدام عملی جوابگوی این فاجعه نیست. تظاهرات خوب است اما بیشتر در خیابان ها ختم می شود.
ایشان همچنان تاکید کرده است که خواستۀ راهپیمایان را به مقر مرکزی سازمان ملل گزارش خواهد داد و به علاوه، رهنمای های بسیار ارزنده ای را ارایه کرده است که در دستور کار فدراسیون سراسری هزاره در آسترالیا قرار گرفته است.
محترم حسین رضایت گزارش این دیدار را برای مردم بیان داشت و به تظاهرات کننده گان گفت که انجمن های هزاره در استرالیا زیر پوشش فدراسیون هزاره ها در این کشور تلاش می کنند تا هر چه زود تر به این کار اقدام نمایند. این نمایانگر این است که گردهمایی شما بی دست آورد نبوده است.
خانم ماریان رزلی یکتن از فعالان در امور مهاجرین نیز در جمع هزاره ها در مقابل دفتر سازمان ملل پیوست و همدردی اش را با هزاره های معترض شریک نمود و در قسمتی از صحبتش بیان داشت : “من افتخار می کنم که امروز در جمع شما هستم، کشتار هزاره ها در افغانستان و پاکستان و به صورت مشخص در شهر کویته باید به صورت عاجل توقف داده شود.
وی گفت، من تماس های فراوانی از مردم هزاره در یافت می کنم و همه ی شان از این ناحیه رنج می برند؛ من شخصا به تمام دفاتر مربوط به حقوق بشر و امور مهاجرین رفته ام و شکایت شما را با آنها در میان گذاشته ام.
او ادامه داد: این واقعا درد آور است که هزاره ها را به صورت مشخص از دیگران جدا می کنند و بعد مورد تیر باران قرار می دهند! مردم نمی توانند از یک قسمت شهر به دیگر قسمت شهر بروند! در بین راه مورد شلیک تروریستان قرار می گیرند؛ این عمل برای جوانانیکه که در این جا بزرگ شده اند خیلی دردناک است؛ شما حق دارید که صدای شما شنیده شود. این یک حقیقت است که صورت ظاهری انسان تغیر نمی کند؛ انسان می تواند مذهب و عقاید خود را تغیر دهد اما هویت را که نمی شود تغیر داد! من برای شما تبریک میگویم که امروز یکجا شده و یک صدا شده اید وبرای انسانیت فریاد میکنید.
محترم آقای احمدی عضو کمیتۀ مشورتی فدراسیون، ضمن قدر دانی از گردهمایی هزاره ها در یک مکان مشخص، به نماینده گی از اهالی پرت معذرت خواهی نمود.
وی گفت : “شما می دانید که پرت دور ترین شهر است و راه خیلی دور است اما با آنهم یکعده به نماینده گی از تمام هزاره های شهر پرت آمده ایم و با شما مشترکا اعتراض خود را اعلام می داریم؛ ما باید در تمام عرصه ها مثل امروز یکجا و یکدل باشیم. باید برای منافع هزاره ها کار نماییم؛ هزاره ها امروز در شرایط بدی قرار دارند؛ برای کشوری که بیشتر از ساکنان بومی شان خدمت کرده اند در همان جا امروز مورد قتل های هدفمند قرار می گیرند.
او افزود، هزاره ها در واقع پاکستان را از هند نجات دادند و اگرنه پاکستان امروز شاید آن پاکستان قبلی نمی بود. پاکستان باید مدیون مدنیت و خدمات مردم ما باشد و در شرایط سخط کنونی از جان و هستی آنها دفاع کنند.
آقای رضا وکیل معاون رییس فدراسیون نیز، قطع نامۀ راهپیمای را در برابر دفتر ملل متحد بخوانش گرفت. و بدنبال آن، راهپیمایان از مقابل دفتر سازمان ملل بسوی سفارت پاکستان رفتند وحدود یک ساعت دیگر درانجا دست به مظاهره زدند.
محترم جان گلزاری عضو هیات اداری فدراسیون، گردانندگی بخش سوم تظاهرات در مقابل سفارت پاکستان را به عهده داشت؛ ایشان از تمام شرکت کننده گان خواست تا درمقابل سفارت پاکستان صبوری شان را حفظ نموده و خواست های شان را از راه اعتراض مدنی با مقامات سفارت شریک سازند.
ایشان دولت پاکستان را مسؤول حفاظت از جان باشندگان این کشور بشمول هزاره ها دانست و گفت که متاسفانه این دولت تا هنوز هیچ اقدام عملی برای انجام این وظیفه اش انجام نداده و هزاره ها همچنان قربانی کشتار هدفمندانه قرار میگیرند.
آقایی رحمت یوسفی برادر شهید حسین علی یوسفی نیز یکی از سخنرانان بود که بصورت مبسوطی به شرح وضعیت هزاره ها در پاکستان پرداخت.
ایشان گفتند که آقایی عبدالله ملک سفیر پاکستان صدای یکپارچگی ما را امروز شنیده است و آنرا به دولت مرکزی حتما گزارش می دهد. برای دولت مرکزی پاکستان می گوید که هزاره های استرالیا از هزاره های کویته پاکستان دفاع می کنند و باید هم پیام ما را به دولت پاکستان برساند چون وضعیت مردم ما در پاکستان از لحاظ امنیتی خیلی وخیم است.
او افزود، دولت بخاطر جلوگیری از اعمال تروریستان ناکام مانده است؛ چنان که حتی اگر گاهی کدام تروریستی گرفتار میشود، زود و قبل از قرار گرفتن در پای میز عدالت رها میگردد؛ اتفاقات اخیر که در پاکستان در حضور نیرو های امنیتی رخ داده است چیزی که بشدت اراده وتوان دولت را برای امنیت تابعین این کشور زیر سؤال می برد واین میتواند به ضرورت اقدام جامعه بین المللی برای جلو گیری کشتار هدفمند اهمیت بیشتر بخشد.
محترم آقای حسن غلام مسؤول روابط عمومی فدراسیون، نیز در صحبتهای شان گفت : “دوستان عزیز ، برادران و خواهران! تظاهرات امروز ما علیه پاکستان و یا مردم پاکستان نیست. بلکه علیه تروریزم و افراط گرایان است؛ ما نگران سرنوشت مردم خود هستیم که امروز هدفمندانه کشته میشوند وبا بدتر شدن وضعیت و مخصوصا بعد از ۲۰۱۴ چه خواهد شد؛ آنهای که دست به اعمال انتحاری میزنند و مردم را میکشند، برای ما یک تهدید جدی است.
او گفت، پارلمان، نهاد های حقوقی و جزایی و مردم پاکستان باید بیدار شوند؛ نگزارند تندروان وتروریستان حقوق اساسی تابعین کشور شان را نابود کنند، حق حیات، حق آزادی و امنیت. ما برای راهپیمایی خود دلیل داریم، و آن ایستاده شدن در پهلو مردم ماست که در شرایط سخت بسر میبرند؛ ما در هرکجایی که باشیم یک مردم هستیم.
او اضافه کرد که سفارت پاکستان باید به مثابه یک دوست با ما بر خورد کند نه به حیث یک دشمن. اگر حرفهای ما را برای حفاظت از آزادی و امنیت و جلو گیری از تندروان مذهبی جدی نگیرید، حکومت پاکستان بدست همین تروریستها از بین خواهد رفت”.
انجنیر فرهاد روشن صحبت کنندۀ بعدی بود که در ضمن صحبتهایش یادآور شد: “دوستان عزیز! این مسولیت همۀ ما و شما ست که درد یکدیگر را احساس کنیم و برای جلوگیری از کشتار افراد جامعۀ خویش تلاش ورزیم؛ این را کاملا درک می کنیم که ما در پاکستان و افغانستان فقط به خاطر هزاره بودن مورد حمله قرار می گیریم. دشمنان جامعۀ ما در تلاشند که از هر طریقی برای نابودی ما تلاش نمایند از همین روست که میخواهند هم حق عقیده وبیان را از ما بگیرند وهم حق زندگی را. نمی گزارند تا به کار و شغل روزمره خود ادامه دهیم؛ راه ما را مسدود میکنند و بر خانه های ما حمله ور میشوند؛ ما باید با تمام وجود برای رسانیدن مظلومیت مردم خویش فریاد کنیم.
گلناز بیگ متعلم خورد سال و با درک، با صدای رسا وپر از احساس شان، مقاله ای را بخوانش گرفت که بشدت شرکت کنندگان را متاثر ساخت.
وی وضعیت یک طفل را در شرایط سخت امنیتی در شهر کویته به تصویر کشید و گفت: “خواهران و برادران! در یک چنین شرایطی، اطفال ما بیشتر از همه آسیب پذیر هستند؛ ما اطفال گناهی نداریم! ما فقط می خواهیم که در یک فضایی پر از صلح و صمیمیت زندگی کنیم! شب و روز در انتظار مرگ خود یا یکی از اعظای خانوادۀ خویش بودن، و کشتار انسانها را در مقابل چشمان خود دیدن، میتواند تاثیر بسیار منفی بر روان کودکان بگزارد که ممکن است هرگیز درمان نشود؛ باید همۀ انسانهای باوجدان، بصدای این کودکان گوش فرا دهند.
متعلم دیگر نصیبه گلزاری گفت “پاکستان و افغانستان هردو برای تامین امنیت هزاره ها جدی نبوده اند. بخصوص پاکستان که لانه ی مسون تروریزم است؛ ما از نهاد های بین المللی و دولت پاکستان می خواهم تا این مسله را جدی بگیرند و بخاطر جلوگیری از یک فاجعۀ انسانی، دست به کار شوند.
فرزانه اکبر نظری قطعنامۀ تظاهرات را در مقابل سفارت پاکستان به خوانش گرفت که یک کاپی آن قبلا به این سفارت، توسط حسین رضایت و آقای محمد رضای مسؤول کمیتۀ فرهنگی فدراسیون تحویل داده شده بود.
در آخر بار دیگر محترم آقای حسین رضایت گزارش ملاقات را که با معین سفارت پاکستان ( اسحاق خان) داشت برای مردم باز گو نمود. اسحاق خان ضمن اظهار همدردی با هزاره ها، گفته بود که وی صدای راهپیمایان را حتما به دولت مرکزی می رساند و یاد آوری کرده بود که تنها هزاره ها قربانی تروریزم نیستند و دولت پاکستان نیز از این ناحیه آسیبهای زیادی دیده است.
معین سفارت پاکستان وعده داده بود که دولت پاکستان نیز تلاش می کند تا با تروریزم بصورت جدی مبارزه کند.
این راهپیمای با آرامش کامل و نظم بسیار خوب توسط بخش انتطامات و فرهنگی، حوالی ساعت سه ونیم بعد ظهر به پایان رسید که گزارش تصویری آنرا ذیلا می بینید
داوود رضایی
مسول گزارش دهی هزاره فیدریشن
