هزاره های کویته پاکستان، کسانی اند که از زیر ظلم، استبداد، کشتار و نسل کشی عبدالرحمان در حوالی سال های ۱۸۹۰م، از هزارستان به سوی پاکستان به شکل کتلوی جهت یافتن پناگاهی امن سرازیر شده اند. قابل یادآوریست که توسط عبدالرحمان، به نوشته مورخان ۶۲% از هزاره های که در آن دوره اکثریت را در افغانستان تشکیل می دادند، نسل کشی شدند و عده ای از باقی مانده های شان جهت نجات حیات شان به سوی آسیای میانه، ایران و پاکستان فرار کردند.
هزاره ها از ۱۸۹۰م، بدینسو در کویته – بلوچستان و نقاط دیگر پاکستان ساکن اند. هزاره ها از نگاه برخورد فرهنگی شان با دیگران، نظافت و پاکی، لیاقت و شایستگی، مردانگی و ایثار، صداقت و ایمانداری شان نه تنها در پاکستان بلکه در تمام نقاط جهان زبانزد و الگو برای همگان است. در جمله صفات برجسته هزاره ها در طول تاریخ زندگی شان در پاکستان، نقش داشتن شان در حوزه های مختلف، خصوصا در حوزه علمی و برخورد برادرانه و انسانی شان با اقوام دیگر ساکن بلوچستان و مسالک مختلف است. هزاره ها همیشه با دیدگاه احترامانه به تمام مذاهب و اقوام دیگر ساکن بلوچستان نگرسته است و همیشه به آن ارج گذاشته است.
هزاره های که همیشه به اقوام و پیروان مذاهب مختلف احترام داشته است، با تاسف تقریبا از ده سال بدینسو است که به خاطر اهداف سیاسی جریانهای مختلف داخلی و بین المللی با ابزار افراط گرایی مذهبی مورد نسل کشی قرار گرفته اند. ما بر این باوریم که دشمنان هزاره ها در مقابل داشته های ارزشمند هزاره ها و دست آورد های شان تنگ نظرانه برخورد می کنند و با دو دیدگاه به طرف هزاره ها می بینند:
۱. جریانهای مختلفی که در پی مقاصد سیاسی شان اند، هزاره های ساکن شهر کویته را در راه رسیدن به مقصود شان مزاحم می پندارند.
۲. جریانهای می خواهند، از هزاره ها به حیث یکی از مناسب ترین ابزار برای رسیدن به هدف های مختلف سیاسی شان استفاده کنند.
دشمنان هزاره با دیدگاه ها بالا، بدون هراس و بازخواست، به شکل بی رحمانه به جان هزاره ها افتاده اند و اینک به کشتار زنجیره ای شدید می خواهند، هزاره ها را نسل کشی کنند.
حکومت فعلی، که فاسد، نا اهل و غیر موثر است، در قبال نسل کشی هزاره ها نه تنها سکوت نموده است، که بعضی اوقات در ضمن به تمسخر گرفتن نسل کشی هزاره ها، هزاره ها را برعکس موازین اسلامی، اخلاقی، حقوقی و انسانی مسوول حوادث دانسته و بجای دفاع از هزاره ها، خود شانرا متهم می کند. حکومت نا اهل تا هم اینک تا حتی یک تن از افراطیونی را که مسوول کشتار بیشتر از ۶۰۰ تن از هزاره های کویته است، را دستگیر نتوانسته و یا دستگیر نکرده است.
نسل کشی هزاره ها در روزهای اخیر با شدت هرچه تمام تر ادامه پیدا کرده است و این در حالیست که بعد از هر حادثه سخنگوی لشکر جهنگوی (ابزاری که جهت کشتن هزاره ها استفاده میشود)، در ضمن قبول مسوولیت کشتار هزاره ها، تهدید به کشتار بعدی را با ذکر جایگاه اش اعلان می کند. در آخرین گفت و گویی علی شیر حیدری، سخنگوی لشکر جهنگوی با مرکز رسانه های کویته، که در روزنامه مشرق ۱۴/۴/۲۰۱۲م، به نشر رسیده است، تهدید کرده است، که تا اواخر سال ۲۰۱۲م، کویته را به قتلگاه مردم ما مبدل خواهد کرد.
با در نظرداشت گذشته، اینک هزاره های کویته به این باور رسیده اند که سکوت و عمل نکردن حکومت فعلی به وظیفه اش و در مقابل تروریستان افراطی، آنها را به آن حدی جرات بخشیده است، که در این شهر جنگل، بعید به نظر نمی رسد که هزاره ها شاهد فاجعه های شدید تر باشند. سکوت و باور ما از قراین و شواهد مبنی بر اینست که چون بعضی ها از داخل این حکومت نا اهل در هماهنگی با تروریستان قرار دارند، لهذا اعتبار ما را نسبت به این حکومت ساقط کرده است و ما نگزیریم خود با کوشش هر چه بیشتر و استفاده از هر منبع و وسیله ای مفید جهت نجات مردم خویش تلاش کنیم و مانع چوب سوخت شدن هزاره های کویته جهت به هدف رسیدن دیگران گردیم.
هزاره دموکراتیک پارتی، اینک بر این باور است، که یکی از راه ها مناسب در وضعیت فوق اضطراری فعلی اتکا به توان و قدرت ملی و بین المللی خود هزاره ها جهت انسداد کشتار هزاره های کویته می باشد، لهذا همانطوری که تظاهرات بین المللی اول اکتوبر هزاره های جهان تاثیر به سزایی بر دولت مردان پاکستان داشت و آنها را مجبور کرد، تا از تمام قدرت و توانشان جهت جلوگیری از نسل کشی هزاره ها اقدام کنند و برای مدتی مانع کشتار مردم ما شوند، اینک نیز هزاره ها می توانند با برگزاری تظاهرات های بین المللی شان، البته با استفاده از تجارت گذشته و رفع نواقص تظاهرات های قبلی، فشار های شدید تری را بر دولتمردان پاکستان وارد کنند، تا آنها به وظیفه شان در قبال هزاره های که به این کشور مالیه می پردازند و حق زندگی در یک فضای امن را دارند، عمل نموده و مانع نسل کشی هزاره ها شوند. ما پیشنهاد می کنیم، که تظاهرات ها در ضمن مقابل سفارت های پاکستان، در مقابل دفاتر رسانه های مهم و دفاتر سازمانهای حقوق بشری نیز صورت بگیرد.
در ضمن اگر تظاهرات کنندگان بتوانند، با تهیه آمار کشتار هزاره ها و عکس های حوادث، آنها را نیز به آدرس های وزرای خارجه، مراکز رسانه ها و سازمانهای حقوق بشری برسانند، تاثیر تظاهرات شان بیشتر خواهد شد. همچنان اگر در جریان تظاهرات ها بر شعار ها بیشتر دقت شود و پلاکارت ها دارای شعار های متناسب با اهداف تظاهرات کنندگان باشد، بهتر است. به حیث پیشنهاد ما می خواهیم تقاضا کنیم، که در بعضی از پلاکارت ها و بعضی ماده های قطعنامه ها، اگر از افتخار چوهدری، قاضی القضات پاکستان جهت رسیدگی به مساله هزاره ها نیز درخواست صورت بگیرد، ارزشمند است.
حزب دموکراتیک هزاره “پاکستان”