چندروز هست که هرچه وب سایت های خبری استرالیا واندونزیا را جستجومیکنم خبری قابل نشری نمی یابم لذا براین شدم که این پست را خودم بنویسم .
این روزها به اطراف که نگاه میکنم مهاجرین خسته ای را می بینم که از چندین ماه گرفته تا چندین سال را دراندونزیا به انتظار اسکان درکشورثالث (resettlement) بسرمی برند این مهاجرین که تمام داروندارشان را دراین ماه ها وسالهای انتظار ازدست داده اند.ا
ازآغازسال جاری میلادی ۲۰۱۰ تاکنون شایعه شده بود که امسال دولت استرالیا تعداد نزدیک به ۵۰۰ مهاجر قبول شده ی سازمان ملل متحد درامورپناهندگان را پذیرش خواهد کرد وموج مصاحبه ها وفرم پرکردن ها هم ازماه های May و June به راه افتاد وعده ی زیادی ازمهاجرین مراحل خلاصه کردن کیس ها وچک آپ پزشکی وپلیس راهم طی کرده اند اما چیزیکه خیلی استرس آورشده این هست که تاکنون هیچ یک از مهاجرین اعزام نشده اند وهمه دریک حالت بلاتکلیفی وتشویش بسرمی برند.
ازطرف دیگر با اعلام سیاست تعلیق وعدم بررسی درخواست های پناهندگی اتباع افغانستان یک سری تغییرات جزئی در تعداد مهاجرین مشاهده می شود که ازآن جمله عده ی زیادی ازکسانی که درماه های اخیر وارد اندونزیا شده اند دریک تردید و دودلی می باشند که چه باید بکنند ازیک طرف دولت استرالیا روزبروز برسخت گیری های خود می افزاید وازطرف دیگر وضعیت کشورافغانستان روبه وخامت میرود وامیدی به بازسازی وآبادی مملکت هم وجود نداردو بلکه شرایط نسبت به سالهای گذشته بدتر شده است و دولت فاشیست افغانستان درصدد آشتی ومصالحه با قاتلین مردم افغانستان یعنی طالبان برآمده و این یعنی گام به عقب برداشتن دولت هست .
چطور می توان با وجود طالبان که چندی قبل ۱۱ تن ازمردم هزاره را درولایت ارزگان سربریدند مصالحه کرد ؟طالبانی که هزاران تن ازمردم هزاره وسایراقوام مظلوم کشور را قتل عام کردند وهیچ حقی برای ملیت های ساکن کشور قائل نیستندچطور میتوانند خود را بامعیارهای بین المللی وحقوق بشر وزنان تطبیق بدهند وهمه ی ملت افغانستان می دانند که افکارومکتبی که طالبان ازآن سرچشمه می گیرد کاملا درتضاد وتقابل با پیشرفت وانکشاف وحقوق برابر ووحدت ملی درافغانستان هست .
متاسفانه درد ورنج مردم کشورما را گویا پایانی نیست وکاربه جایی رسیده که حتی اداره ی مهاجرت کشورتروریست پرور پاکستان ازدولت استرالیا درخواست می کند که ازپناهجویانی که درکمپ کریسمس هستند بازجویی به عمل آورد !! دولت پاکستانی که خود زمینه ساز این آوارگی ودربدری مردم ما می باشد حالا درصدد تخریب فرصت پیش آمده برای پناهندگی مردم افغانستان می باشد.
چندی قبل با یکی ازدوستان که درکمپ Darwin استرالیا بسرمی برد وقبل ازتغییرقانون ومصوبه ۹ آپریل به استرالیا رسیده بود ازطریق اینترنت گفتگومی کردم و وی ازوضعیت بسیاروخیم درمیان پناهجویان افغانستانی صحبت میکرد ومی گفت که دراین اواخر ازهر صد نفر ۴ نفر پذیرش می شوند وبقیه را اداره ی مهاجرت استرالیا رد می کند!!
وی همچنین گفت که درست هست که وضعیت تغذیه وامکانات کمپ مناسب هست اما اکثرجوانان پناهجو روحیه خودر ا ازدست داده اند و با توجه به برکناری نخست وزیر Kevin Rudd وجانشینی خانم Julia Gillard به عنوان نخست وزیر جدید ازطرف حزب کارگر حتی رویه رفتاری کارکنان وپرسنل کمپ هم نسبت به قبلا بدترشده است !
دریک کلام مهاجرین دریک برزخ وبلاتکلیفی کامل بسرمی برند وبا توجه به اینکه دارونداروهستی شان را دراین راه ازدست داده اند امیدی به برگشتن به وطن هم ندارند وسعی میکنند که تاحد ممکن مقاومت کنند بلکه ازاین صبروبردباری نتیجه ای حاصل شود.
اخیرا خانم Gillard نخست وزیر دولت فدرال استرالیا هم اعلام کرده که دولت قصد برگزاری انتخابات زودهنگام را دارد واحتمالا انتخابات فدرال بجای اینکه درماه اکتبر برگزارشود در اواخر ماه آگست برگزارخواهد شد ولی این مسئله تاکنون قطعی نشده است .
چشمان تمامی پناهجویان ومهاجرینی اعم ازکسانی که در داخل کمپ های استرالیا هستند وهم کسانی که دراندونزیا بسرمی برند به این انتخابات دوخته شده است وبی صبرانه وبا تشویش منتظراین هستند که چه حزبی قدرت را دردست خواهد گرفت و درصورت تغییردولت چه سیاستی را درقبال مهاجرین وپناهجویان درپیش خواهد گرفت ؟
حتی اگر حزب کارگر مجددا برنده انتخابات شود بازهم شک وتردید های نسبت به سیاست راهبردی استرالیا درقبال مهاجرین وپناهجویان اعم ازقانونی وغیرقانونی وجود دارد زیراکه اپوزیسیون وحزب لیبرال هم بیکارنخواهند نشست و تمامی عملکردهای دولت را نقد خواهند کرد.
باید صبرکرد ودید که چه روزهایی درراه هست و چه حزبی به قدرت خواهد رسید وآیا تمام گفته های تبلیغاتی ایشان به حقیقت خواهد پیوست یا نه ؟